Читать книгу Rikthim Në Tokë - Danilo Clementoni - Страница 8

Anija kozmike Theos â 1.000.000 Km nga Jupiteri

Azakisi ishte shtrirÃ« rehatshÃ«m sa gjatÃ« e gjerÃ« nÃ« kolltukun e tij tÃ« errÃ«t dhe tÃ« vetÃ«mykur, tÃ« cilin njÃ« mik i vjetÃ«r Artizan qÃ« e kishte bÃ«rÃ« me duart e veta, kishte dashur tâia dhuronte atij vite mÃ« pÃ«rpara me rastin e misionit tÃ« tij tÃ« parÃ« ndÃ«rplanetar. âTy do tÃ« tÃ« sjellÃ« fat,â i kishte thÃ«nÃ« atij atÃ« ditÃ«. âDo tÃ« tÃ« ndihmojÃ« qÃ« tÃ« Ã§lodhesh dhe tÃ« marrÃ«sh vendimet e duhura kur tÃ« kesh nevojÃ«. Dhe nÃ« fakt, i ulur aty, ai kishte marrÃ« disa vendime qÃ« atÃ«herÃ« dhe fati kishte qenÃ« shpesh nÃ« anÃ«n e tij. Dhe kÃ«shtu kishte vepruar gjithmonÃ« nÃ« mÃ«nyrÃ« qÃ« tÃ« risillte atÃ« kujtim tÃ« shtrenjtÃ«, pavarÃ«sisht shumÃ« prej rregullave qÃ« do ta kishin penguar pÃ«r ta pÃ«rdorur, veÃ§anÃ«risht nÃ« njÃ« anije kozmike tÃ« tipit Bousen-1 si ajo nÃ« tÃ« cilÃ«n ai tanimÃ« gjendej brenda.

NjÃ« shtÃ«llungÃ« e hollÃ« tymi nÃ« nuancÃ« blu u ngrit shpejt dhe pingulthi nga cigarja qÃ« ai mbante midis dy gishtave tÃ« parÃ« nÃ« dorÃ«n e tij tÃ« djathtÃ«, ndÃ«rkohÃ« qÃ« me vÃ«shtrimin ngultas, pÃ«rpiqej qÃ« tÃ« ndiqte 4,2 UA¹ qÃ« akoma e ndante atÃ« nga vendmbÃ«rritja. MegjithÃ«se tashmÃ« kishte disa vite qÃ« ndÃ«rmerrte tÃ« tilla udhÃ«time, hijeshia e errÃ«sirÃ«s qÃ« e rrethonte dhe me mijÃ«ra yjet qÃ« e pikÃ«lonin atÃ«, ishin ende nÃ« gjendje qÃ« tÃ« rroknin mendimet e tij. Hyrja e madhe nÃ« formÃ« vezake tamam pÃ«rpara tij i lejonte njÃ« pamje tÃ« plotÃ« nÃ« drejtim tÃ« udhÃ«timit, dhe ai gjithmonÃ« rrinte i habitur sesi ajo forcÃ« tepÃ«r e lehtÃ« e fushÃ«s vektoriale ishte nÃ« gjendje qÃ« ta mbronte atÃ« nga i ftohti yjÃ«sor i hapÃ«sirÃ«s, tÃ« pengonte ajrin tÃ« dilte jashtÃ« krejt papritur, i gÃ«lltitur nga zbrazÃ«tira absolute e jashtme. Vdekja do tÃ« ishte pothuajse e menjÃ«hershme.

I futi njÃ« tÃ« thithur tÃ« shpejtÃ« cigares sÃ« gjatÃ« dhe vazhdoi qÃ« tÃ« sodiste pamjen holografike drejt pÃ«rpara, nÃ« tÃ« cilÃ«n shfaqej fytyra e lodhur dhe e parruar e shokut tÃ« tij tÃ« udhÃ«timit, qÃ« nÃ« pjesÃ«n tjetÃ«r tÃ« anijes, po riparonte sistemin e kontrollit tÃ« tubave tÃ« shkarkimit. Ai po argÃ«tohej paksa tek shtrembÃ«ronte imazhin duke fryrÃ« nÃ« mes tymin qÃ« sapo kishte thithur, duke krijuar kÃ«shtu njÃ« efekt valÃ«zues qÃ« aq shumÃ« i kujtonte atij lÃ«vizjet e lakuara tÃ« kÃ«rcimtareve sensuale, tÃ« cilat ai kishte vajtur shpesh pÃ«r tâi parÃ« kur kthehej mÃ« nÃ« fund nÃ« shtÃ«pinÃ« e vet dhe kur mundej qÃ« tâi gÃ«zohej paksa njÃ« Ã§lodhjeje tÃ« merituar.

Petri, miku dhe shoku i tij i aventurÃ«s, tashmÃ« ishte rreth tridhjetÃ« e dy vjeÃ§ dhe ky ishte misioni i tij i katÃ«rt i kÃ«tij lloji.

Busti i tij i fortÃ« dhe imponues gjithmonÃ« ngjallte shumÃ« respekt tek tÃ« gjithÃ« ata qÃ« takonte. Sy tÃ« zinj si hapÃ«sira kozmike, flokÃ« tÃ« errÃ«t, tÃ« gjatÃ« e tÃ« Ã§rregullt qÃ« i arrinin deri tek shpatullat, i gjatÃ« pothuajse dy metra e tridhjetÃ«, kraharori dhe krahu i tij mund tÃ« ngrinin pa mundim njÃ« Nebir² tÃ« madh, por prapÃ«seprapÃ« ai kishte akoma shpirtin e njÃ« fÃ«mije. Ishte nÃ« gjendje tÃ« emocionohej duke parÃ« tek Ã§elte njÃ« lule e Soel³ , mund tÃ« rrinte i ngazÃ«llyer pÃ«r orÃ« tÃ« tÃ«ra duke vÃ«shtruar valÃ«t e detit ndÃ«rkohÃ« qÃ« pÃ«rplaseshin nÃ« brigjet e fildishta tÃ« Gjirit tÃ« Saraanit⁴ . NjÃ« person i jashtÃ«zakonshÃ«m, i besuar, besnik, i gatshÃ«m pÃ«r tÃ« dhÃ«nÃ« jetÃ«n e vet pÃ«r tÃ« pa asnjÃ« ngurrim. Nuk do tÃ« ishte nisur kurrÃ« nÃ«se nuk do tÃ« kishte patur Petrin nÃ« krah. Ishte i vetmi nÃ« botÃ« tÃ« cilit i besonte verbÃ«risht dhe qÃ« kurrÃ« nuk do ta kishte tradhtuar.

MotorÃ«t e anijes, tashmÃ« gati pÃ«r tÃ« eksploruar nÃ« brendÃ«si tÃ« sistemit diellor, i pÃ«rcillnin atij zhurmÃ«n kÃ«rkÃ«llitÃ«se tÃ« qetÃ«, dhe klasike dyfazore. NÃ« veshÃ«t e tij tÃ« stÃ«rvitur, ai tingull konfirmonte qÃ« Ã§do gjÃ« po shkonte perfekt. Me ndjeshmÃ«rinÃ« e tij tÃ« tÃ« dÃ«gjuarit do tÃ« kishte qenÃ« nÃ« gjendje qÃ« tÃ« kapte njÃ« oshilacion tek tubat e brendshÃ«m edhe nÃ« vetÃ«m 0,0001 Lasig, shumÃ« mÃ« pÃ«rpara se ta konstatonte vetÃ« sistemi tepÃ«r i sofistikuar i kontrollit tÃ« automatizuar. Prandaj dhe pÃ«r kÃ«tÃ« i ishte dhÃ«nÃ« e drejta, qÃ« shumÃ« i ri, tÃ« komandonte njÃ« anije tÃ« tipit Pegasus.

ShumÃ« prej shokÃ«ve tÃ« tij tÃ« kursit do tÃ« kishin dhÃ«nÃ« krahun e tyre tÃ« djathtÃ« pÃ«r tÃ« qenÃ« aty nÃ« vend tÃ« tij. Por tanimÃ« aty ishte ai.

Impianti intraokular O^COM bÃ«nte kthjellimin pÃ«rpara tij tÃ« itinerarit tÃ« ri tÃ« pÃ«rllogaritur. Ishte e jashtÃ«zakonshme sesi njÃ« objekt nÃ« shumÃ« pak mikronÃ« mund tÃ« kryente tÃ«rÃ« ato funksione. I futur direkt nÃ« nervin optik, ishte nÃ« gjendje tÃ« shfaqte njÃ« panel tÃ« tÃ«rÃ« kontrolli, duke mbivendosur imazhin e asaj qÃ« e kishte realisht pÃ«rpara. NÃ« fillim, nuk kishte qenÃ« vÃ«rtet e lehtÃ« tÃ« mÃ«sohej mÃ« atÃ« pajisje tÃ« Ã§uditshme, dhe mÃ« shumÃ« se njÃ« herÃ« tÃ« pÃ«rzierit i kishte rrezikuar qÃ« tÃ« merrte veten. Kurse tani, nuk mundte qÃ« tÃ« bÃ«nte dot pa tÃ«.

I tÃ«rÃ« sistemi diellor rrotullohej pÃ«rreth tij nÃ« tÃ« gjithÃ« madhÃ«shtinÃ« e vet tÃ«rheqÃ«se. Pika e vogÃ«l blu, nÃ« afÃ«rsi tÃ« Jupiterit gjigand, pÃ«rfaqÃ«sonte vendndodhjen e anijes sÃ« tij dhe vija e hollÃ« e kuqe, pak mÃ« e lakuar se mÃ« pÃ«rpara dhe e zbehur tashmÃ«, tregonte trajektoren e re tÃ« afrimit me TokÃ«n.

Forca e rÃ«ndesÃ«s e planetit mÃ« tÃ« madh tÃ« sistemit ishte impresionuese. Detyrimisht do tÃ« duhej tÃ« qÃ«ndronin nga njÃ« largÃ«si e sigurtÃ« dhe vetÃ«m fuqia e dy motorÃ«ve Bousen, do tÃ« kishte lejuar qÃ« Theosi tâi shpÃ«tonte atij pÃ«rqafimi vdekjeprurÃ«s.

Â«AzakisÂ» klithi komunikuesi portabÃ«l mbÃ«shtetur tek paneli i kontrollit pÃ«rpara. Â«Duhet tÃ« verifikonim gjendjen e xhuntove nÃ« kabinÃ«n gjashtÃ«.Â»

Â«Akoma nuk e ke bÃ«rÃ«?Â» iu pÃ«rgjigj me pamje prej shakaxhiu, pÃ«r tÃ« cilÃ«n ishte i sigurt qÃ« do ta kishte zemÃ«ruar mikun e tij.

Â«Hidhe atÃ« cigare tÃ« qelbur dhe hajde mÃ« jep njÃ« dorÃ«!âÂ» gÃ«rthiti Petri.

E dinte.

Ia kishte dalÃ« qÃ« ta nervozonte dhe i gÃ«zohej si tÃ« marrÃ«t.

Â«Ja ku jam, ja ku jam. Po vij miku im, mos u nxeh.Â»

Â«LÃ«viz, ka katÃ«r orÃ« qÃ« po qÃ«ndroj nÃ« mes tÃ« kÃ«tij mundimi dhe vÃ«rtet qÃ« nuk jam nÃ« humor pÃ«r tÃ« bÃ«rÃ« shaka.Â»

Grindavec si gjithmonÃ«, por asgjÃ« dhe askush nuk do tÃ« mundte qÃ« ta ndante prej tij.

Njiheshin qÃ« nga fÃ«mijÃ«ria. Ishte vetÃ« ai qÃ« e shpÃ«tonte mÃ« shumÃ« se njÃ« herÃ« nga njÃ« rrahje e sigurt (qÃ« fÃ«mijÃ« ishte shumÃ« mÃ« i madh nÃ« trup nga tÃ« tjerÃ«t), duke ndÃ«rmjetÃ«suar me imponimin e vet tÃ« respektueshÃ«m midis mikut tÃ« tij dhe bandÃ«s sÃ« vetme tÃ« garipave, nga e cila ishte pothuaj gjithmonÃ« nÃ« shÃ«njestÃ«r.

QÃ« nÃ« djalÃ«ri Azakisi nuk ishte sigurisht tipi qÃ« personat tÃ«rheqÃ«s tÃ« seksit tÃ« kundÃ«rt do ta kishin afruar pÃ«r ta njohur. Vishej gjithmonÃ« mjaft shkujdesur, me flokÃ« tÃ« rruar, fizik tÃ« hollÃ«, i lidhur pashtershmÃ«risht pas Rete⁵ nga e cila thithte me miliona informacione nÃ« njÃ« shpejtÃ«si dhjetÃ« herÃ« mÃ« tÃ« lartÃ« se mesatarja. TashmÃ« brenda dhjetÃ« viteve, nÃ« sajÃ« tÃ« rezultateve tÃ« jashtÃ«zakonshme nÃ« studime, kishte arritur njÃ« akses tÃ« nivelit C, duke pasur kÃ«shtu mundÃ«sinÃ« qÃ« tâu afrohej njohurive tÃ« paprekura nga pothuajse tÃ« gjithÃ« bashkÃ«moshatarÃ«t e vet. Impianti nervor N^COM, qÃ« i garantonte kÃ«tÃ« lloj aksesi, sidoqoftÃ« kishte ndonjÃ« minus tÃ« vogÃ«l. GjatÃ« fazave tÃ« pÃ«rvetÃ«simit, pÃ«rqendrimi duhet tÃ« ishte gati absolut dhe, duke qenÃ« se pjesa mÃ« e madhe e kohÃ«s i kalonte kÃ«sisoj, praktikisht kishte gjithmonÃ« njÃ« pamje tÃ« hutuar, me vÃ«shtrimin e ngulÃ«t tÃ« humbur nÃ« zbrazÃ«tirÃ«, krejtÃ«sisht tÃ« huaj ndaj gjithÃ§kaje qÃ« i ndodhte pÃ«rreth. Me thÃ«nÃ« tÃ« vÃ«rtetÃ«n, ekzistonte njÃ« mendim i pÃ«rgjithshÃ«m qÃ«, nÃ« kundÃ«rshtim me atÃ« Ã§ka deklaronin tÃ« Moshuarit, ai ishte paksa i vonuar.

PÃ«r atÃ« kjo nuk kishte rÃ«ndÃ«si.

Etja e tij pÃ«r dije nuk kishte kufij. Edhe netÃ«ve rrinte i azhornuar dhe, ndonÃ«se nÃ« gjumÃ« kapaciteti i pÃ«rvetÃ«simit, i nevojshÃ«m pÃ«r njÃ« pÃ«rqendrim absolut, do tÃ« reduktohej nÃ« njÃ« 1% tÃ« papÃ«rfillshÃ«m, nuk do tÃ« donte tÃ« harxhonte kot as edhe njÃ« Ã§ast tÃ« vetÃ«m nga jeta, pa patur mundÃ«sinÃ« qÃ« tÃ« zgjeronte horizontin e vet kulturor.

U ngrit duke pÃ«rvijuar njÃ« buzÃ«qeshje tÃ« butÃ« dhe u drejtua pÃ«r nga kabina gjashtÃ«, ku po e priste miku i tij.

Подняться наверх

Читать книгу Rikthim Në Tokë - Danilo Clementoni - Страница 8

Anija kozmike Theos â 1.000.000 Km nga Jupiteri

Anija kozmike Theos â 1.000.000 Km nga Jupiteri