Читать книгу Bachor. Bezradnik nieudacznych rodziców - Dominika Węcławek - Страница 17

To właściwie najprostsze zadanie. Zacznijcie od zimnej kąpieli. Potem zimna kawa, zimna herbata, zimna zupa i zimne drugie danie. Na deser zimno w wyrku, bo śpicie bez kołdry. Po tygodniu dodajecie do tego zestawu ćwiczeń przyjmowanie na chłodno nieustannych negatywnych komentarzy pod własnym adresem – to wymaga oczywiście działania w parze. Gdy jedno z was coś robi, drugie głośno komentuje: „Mama, co ta mama robi, nie tak się kładzie widelec. Mama chce na takim talerzu jeść takie jedzenie? Buty? Takie buty na nogi? Za dużo jedzenia. Za mało jedzenia” i tak dalej. W przypadku mężczyzny oprócz uwag typu: „Co ten tata, nie takie spodenki, nie tak kołderka”, należy dodawać w interwałach co trzy komentarze: „Gdzie jest mama tego biednego dziecka, co za wyrodna kobieta”. Oczywiście podczas wyjść z domu warto wprowadzić tak zwany element zaskoczenia i w najmniej spodziewanych momentach pokrzykiwać do siebie nawzajem: „A GDZIE CZAPECZKA?”.

Te trzy pierwsze kroki pozwolą wam oswoić się z nowym życiem, które rozpoczniecie po narodzinach dziecka. Właściwie to musicie wiedzieć jedno – najtrudniejszych jest pierwszych osiemnaście, dziewiętnaście lat, a potem już to jakoś leci. Niebawem opowiem wam, jak przygotować swój dom na nadejście bachora.