Читать книгу Bachor. Bezradnik nieudacznych rodziców - Dominika Węcławek - Страница 20

Babcia Madame de Bachory wierzyła w przenajświętszą czystość, zwłaszcza w obliczu świeżo wypchniętych z trzewi potworów. Dlatego aaaaby przygotować należycie dom w stylu babci, należy niezwłocznie zedrzeć wszystkie tkaniny z tapicerkami mebli włącznie, wrzucić je do wielkiego gara, wygotować, wykrochmalić i schować do zamrażalnika. Podłogi, ściany, okna i sufity trzeba bezwzględnie potraktować mieszanką octu, sody oczyszczonej, chloru, płynu do mycia naczyń i kilku innych specyfików. Sztućce, talerze, kubki i inne kuchenne pierdolety należy zalać wrzątkiem. Ręce koniecznie trzeba nieustannie myć. Nikt nie wie właściwie, dlaczego ta czystość jest taka istotna, ale w głębi ducha można trzymać się tej kojącej myśli, że bachor, niczym bakteria, w obliczu tak bezwzględnej czystości po prostu schowa się w swoim łóżeczku i wypełznie dopiero w dniu swoich osiemnastych urodzin tylko po to, by powiedzieć: „Rooooargghhh”, co znaczy mniej więcej tyle co: „Hasta la vista, baby”, i zamknie za sobą odkażone Skinseptem drzwi, by już nigdy nie powrócić do tego czyśćca.