Читать книгу Van au pair tot sub - Erwin Dijkstra - Страница 22

Vijfde dag vakantie

Het was dat het zonnetje mij al wakker had gemaakt en mij min of meer dwong om op te staan, als Sara binnenkomt en ”Goedemorgen” zegt:

”Goedemorgen, Sara.”

”Kom jij lekker ontbijten? Ik stel voor dat wij vandaag een hele dag naar het strand gaan, ik ben daar wel aan toe.’”

”Yes,” riep ik, ”heel goed plan, daar heb ik ook best zin in.” Ik aarzel geen moment en spring zwierig uit mijn bed en spring onder de douche. Na de douche begeef ik mij naar de keuken en vraag waar Jon is.

”Die was al vroeg weg, Verona, die moest naar een bespreking.”

Tegen tienen waren wij dan eindelijk zover en vertrokken wij bepakt en bezakt, zoals ze dat zeggen, naar mijn auto, en stelde Sara voor een uniek plekje op te zoeken waar het rustig was.

”Helemaal voor, Sara,” zei ik.

Na een dik uur rijden kwamen wij op een prachtig plekje in de natuur, daar was een heerlijk klein strandje met een heerlijk briesje wind.

”Wow, dit is werkelijk mooi, Sara.”

”Dat dacht ik, Verona, genoeg voor ons beiden, maar kijk daar liggen nog een paar mensen.”

Na alles uitgepakt te hebben, sloot ik de auto compleet af met dichte kap, zoals mevrouw mij dat had voorgedaan. Op het kleine strandje maakten wij het comfortabel voor onszelf en gingen wij ons heerlijk op grote badlakens neervlijen. Wij smeerden elkaar in met zonnebrand en daarna heerlijk zonnen. Ik was in gedachten, terwijl Sara een boek lag te lezen over Perpignan.

”Ik denk dat ik vrijdagmiddag terugga, Sara, aangezien ik langs Perpignan wil en daar wil overnachten.”

”Maar jij hebt niets gereserveerd.”

” Dat kan ik snel genoeg doen, ik laat mevrouw namelijk weten dat ik zondag zonder overnachting terugrijd. Dan heb ik nog mooi de vrijdagavond en zaterdag voor mijzelf in Perpignan.”

”Of hoop jij Fernando tegen te komen?”

”O nee, dat zal ik vermijden, Sara, dat lijkt mij geen goed plan.” Het was niet eerlijk van mij, ik dacht er best over na, ik was best nieuwsgierig om Fernando nog een keer te zien, of om te dansen alleen al. Hij had wel iets in mij losgemaakt, eerlijk gezegd, en ik vond Georges ook erg aardig tegen mij.

”Nou, Verona, misschien is het erg verstandig. Mede omdat het weekend erg druk op de weg is naar de grens, is het zelfs zeer wijs van jou om vrijdagmiddag te gaan, na twaalven, zodat jij ruimschoots voor de spits bij de grens bent.”

”Ja,” zei ik, ”dat lijkt mij ook. En ’s avonds zijn vaak veel winkels dicht, dus dan heb ik nog wat tijd, begrijp je, Sara?”

”Natuurlijk. Je hebt gelijk, Verona. En zaterdag moet ik zelf ook weer werken. Je mag wel blijven, maar dan moet jij jezelf vermaken, want Jon is ook aan het werk.”

”Nee, het is prima zoals wij bedacht hebben, morgen ga ik terug. En ik boek vandaag zelf een hotel in Perpignan, maar eerst zal ik kijken dat ik mevrouw schrijf dat ik zondag thuiskom, en ik hier vroeg weg zal gaan, zodat ik het in één keer kan rijden.”

”Ja, erg goed idee, schrijf dat,” zei Sara.

”Maar dat schrijf ik morgenvroeg pas en niet eerder.”

”Dat is sowieso wijs om te doen, anders wil ze jou eerder terug hebben misschien.”

Het werd een geweldige dag aan het strand en tegen de avond zochten wij een heerlijk terrasje op waar wij enkele uurtjes doorbrachten, helaas zonder wijn, want ik moest rijden en alcohol en rijden, zo was mij geleerd, gingen immers niet samen.

Wij waren tegen achten thuis en Sara wilde met mij nog het nachtleven in, waarmee ik instemde. Hoewel ik niet zo’n nachttijgerin was, liet ik mij niet kennen als afsluiting van mijn heerlijke week bij Sara.

Tegen tienen vertrokken wij met de bus naar het centrum, het was slechts twintig minuten rijden. Wij namen eerst nog even een korte stop bij mijn geliefde tapasrestaurant, om vervolgens in een leuke nachtclub heerlijk los te gaan, en we hebben heerlijk gedanst. Helaas was het popmuziek en kwam er geen tango voorbij.

Opeens keek Sara mij aan. ”Kom, ik weet nog iets beters,” zei ze, ”ik wil jou de tango zien dansen.”

”O, mijn god,” zeg ik, ”maar waar dan?”

”Kom, ik weet er eentje.” Nou, dat was een kort bezoekje van een uurtje in de club. Buiten gekomen namen wij een taxi en gaf Sara het adres door.

Na een kwartiertje rijden stopten wij voor een nogal chique uitgaansgelegenheid. Ik betaalde de entree, die niet mals was, maar ik had nog genoeg reserve en was verder spaarzaam geweest.

Binnen gekomen werd er volop gedanst, wij kregen een leuk tafeltje aangewezen en bestelden heerlijke wijn. Ik heb moeite om stil te blijven zitten, het was dan ook van korte duur, als ik door een knappe heer word gevraagd of ik de tango kan.

”Ja ja,” zei Sara, ”ga.”

Ik bloosde en zei: ”Si señor.” Hij nam mij netjes bij de hand als een gentleman. Ik ging helemaal los, en zag Sara genieten en ook de andere gasten keken ademloos toe. Door mijn danspartner zat ik er helemaal in. Na de dans kregen wij een daverend applaus, en werd ik netjes door mijn danspartner teruggebracht en vroeg hij beleefd of hij mij nog een keer mocht vragen. Ik zei natuurlijk geen nee.

”Wow,” zei Sara, ”Verona, wat kun jij waanzinnig goed dansen.” Ik zei dat ik tijdens een nationale danswedstrijd de zilveren speld had gehaald en tweede was geworden.

Vol bewondering volg ik dan een nieuw paar dat aan de tango begon. Dat was genieten, ik had moeite om stil te blijven zitten en zag de heer die mij had gevraagd naar ons kijken. Die avond ben ik nog twee keer gevraagd en daarbij heb ik het gelaten, want de wijn begon op mij in te werken, en dansen, en zeker zo’n tango, daar past geen alcohol bij. En het was mijn laatste avond met Sara, dus ik wilde wel een heerlijk wijntje om ons afscheid van een kort maar geweldig samenzijn even te vieren.

Tegen tweeën kwamen wij thuis en ik heb intens genoten en Sara bedankte mij vele malen voor de te gekke avond. Tegen drieën lagen wij in bed en ben ik als een blok in slaap gevallen.