Читать книгу Van au pair tot sub - Erwin Dijkstra - Страница 6

Juni 2012

Hoe een vakantietrip naar mijn beste schoolvriendin Sara in Barcelona een bizarre wending kreeg tijdens een tussenstop in Parijs. Ik was net geslaagd als bachelor Frans/Spaans en was er even aan toe om een flinke vakantie te nemen, voordat ik mij in het onderwijs zou storten. Na de vakantie had ik enkele sollicitatiegesprekken op diverse scholen, daarna zou ik wel zien wat het best bij mij zou passen. Ik had geen haast, de scholen hadden meer haast dan ik.

Ik stel mij even voor. Ik ben Verona, een 21-jarige brunette, een ingetogen, beschaafd, enigszins introvert meisje, niet onknap, en ik kreeg genoeg aandacht van leuke jongens/mannen, maar hield ze altijd op afstand. Ik was opgegroeid op een klein dorp in Overijssel. Mijn studie vergde veel tijd en ook mijn sport, zodat er niet veel tijd overbleef om vrij te maken voor vrienden, mede doordat ik ook erg op mijzelf was.

Ik had een vriendin, Sara, waar ik alles mee kon bespreken, daar had ik genoeg aan. Maar Sara vertrok twee jaar terug naar Spanje en zo was ik nu zonder vriendin, en dat viel mij zwaar, eerlijk gezegd, ik was mijn maatje kwijt. Net nu ik haar nodig had, gezien ik meer over gevoelens wilde praten en meer wilde weten ten aanzien van relaties, daten enz. En vele dromen. De ontstane studieschuld baarde mij wel enige zorgen.

Aangezien ik geen feestbeest of uitgaanstype was, had ik genoeg aan mijn sport, studie en lezen. Met jongens had ik niet zulke prettige ervaringen en dacht: mijn tijd komt wel. Ik moest niet zoals vele meisjes zo nodig een vriend naast mij. Sara was voor mij meer dan genoeg, ondanks dat ze een overheersende controlefreak was, zelfs over mij. Ze wilde altijd alles van mij weten, en dat stoorde mij weleens. Als ik er een opmerking over maakte als ik mijn maandelijkse periode had, dan was haar blik bijna dodelijk en zei ze: ”Wil jij Sara als vriendin, ja of nee, Verona?” ”Sorry,” zei ik dan maar, ”het komt door mijn maandelijkse periode.” De blik die ze mij dan toewierp, maakte mij heel klein, ik kon dat niet verklaren, dat vond ik zo vreemd.

Ook al kon ik het erg goed met haar vinden, soms schrok ik wel van haar hoe ze over alles besliste en wat wij gingen doen. Ook bepaalde zij wat ik moest aantrekken; zij bepaalde het en ik liet het gebeuren. Zij bepaalde zelfs de kleur van de lingerie die ik ging kopen. En de kleur van de manicure. Wat daarachter zat, was toen te hoog gegrepen voor mijn verstand blijkbaar, het begin van een D/s-vriendschap, wie zal het zeggen. Een D/s relatie betekent dat je Dom en sub bent van elkaar. D= dominant s= onderdanig.

Sara wilde toen naar Barcelona en er werken in de horeca. Het was haar keuze en het beviel haar uitstekend. Maar nu wilden wij elkaar graag even een weekje zie en daarna wilde ik nog even door de Provence trekken met mijn autootje. Ik had een Renault Twingo en snorde er overal mee naartoe, of hij mij in Spanje zou gaan brengen, dat zou ik wel zien. Indien hij mij in de steek zou laten, dan was ik goed verzekerd voor vervangend vervoer, dat had ik goed geregeld. Geld voor een nieuwe had ik nog niet helaas.

Naast mijn studie deed ik veel aan joggen ’s morgens en ’s avonds en zwemmen was mijn lust en mijn leven, ook mountainbiken deed ik om mijn figuur mooi en in conditie te houden. Ik deed het puur voor mijzelf. Ik had een stel mooie billen en een goed voorkomen, maar om dat mooi in vorm te houden heb je wel conditie en discipline nodig en daar ging ik voor. Vaak werd er geclaxonneerd, dat vond ik wel altijd kicken, maar op mijn ontmaagding na, had ik daarna nog drie keer teleurstellende seks met op seks beluste knullen gehad. Maar ik wilde geen jonge knullen meer aan mijn lijf. Het waren stuk voor stuk macho’s en egotrippers, met hun mondje konden ze veel, maar in de praktijk vond ik ze teleurstellend, zielig en soms kwetsend. Nee, op de lange termijn zou ik wel zien.

Af en toe deed ik aan zelfbevrediging, waaraan ik voldoende had, en natuurlijk droomde ik weleens, zoals elk meisje toch. Hoe leuk en fijn seks wel niet kon zijn. Maar ik was een nogal verlegen, ­­beetje dromerige type om mij daaraan echt bloot te geven. ”Het komt weleens,” zei ik dan, ”ik heb geen haast.” Ook dit besprak ik weleens met Sara en dan lachten wij wat af. Volgens Sara kan het heel erg fijn zijn. ”Jou tijd komt echt wel,” hield Sara mij voor.

”Misschien sta jij meer open voor vrouwen,” zei Sara eens tegen mij.

Nou, dat wimpelde ik ver van mij af. ”Echt niet,” zei ik.

”Doe even normaal, Sara. Jij hebt immers jou figuur mee,” zei ze, ”en je hebt een leuke snoet, jij komt ooit echt wel een leuke vent of een leuke dame tegen.”

”Dat hoop ik ook,” zei ik dan maar.

”Jij hebt alles mee,” zei Sara dan, ”waarom ben jij verlegen?” Ik kon het niet verklaren maar het was zo. ”Het is dat ik naar Spanje ga, anders zou ik jou eens flink onder handen willen nemen, dat verlangen krijg ik de laatste tijd sterk bij jou.”

”O mijn god, wat zeg jij, Sara!” Van schrik keek ik om, terwijl ik twee glazen wijn inschonk.

”Je hoort toch wat ik zeg of niet?”

”Ja ja, dat wel, maar dat meen jij niet toch?”

”Heb jij weleens getwijfeld aan wat ik zei, Verona?”

”O nee, dat zeker niet, sorry.”

”Nou, dan heb jij mij dus goed gehoord, schat.”

”Sorry, ik bloos ervan. En hoe had jij het dan voor je gezien dan?” Wij proosten op haar goede reis de volgende dag naar Spanje.

”Nou, in de vorm van een sm-spel. Wat zeg ik! Ja, jij zou prima in mijn beeld passen eerlijk gezegd, als subje.”

Ik verslikte mij bijna in de wijn. ”Sara, alsjeblieft,” zei ik.

Ze zette haar glas op de tafel en pakte ook mijn glas uit mijn hand en zette het neer. Ze greep mij bij mijn haren en stond op met mijn haar in haar hand. Ik was zo beduusd, zo kende ik haar niet. Ze zette mij tegen de muur, en toen vloog haar mond op de mijne, wat nog nooit was gebeurd behalve een liefdevolle knuffel.

Toen onze lippen elkaar raakten, voelde ik mij verlamd raken, toen onze tongen elkaar vonden voelde ik een uitzonderlijk gevoel opkomen dat ik daarvoor nooit had gevoeld. Ik begon te tintelen over mijn hele lichaam. Als dan brutaal haar hand onder mijn topje gaat en ze mijn borst aanraakt, kom ik in ademnood van de schrik.

Het duurt slechts enkele minuten waarna ze zegt: ”Sorry, ik kreeg even een bevlieging, Verona, ik moest even.” Ik was duidelijk van slag, dat zag ze, ik was even mijn houding kwijt. ”Sorry,” zei Sara, ”vergeet en vergeef mij wat er is gebeurd. Ik zal het jou maar eerlijk zeggen, ik ga naar Spanje om jou te ontlopen, Verona. Anders loop jij gevaar dat ik meer met jou wil dan alleen hartsvriendin zijn. Vaak droom ik om met jou samen te leven en dat jij mijn speeltje bent, een soort lustslavinnetje. Jou figuur geeft mij een sterk signaal voor een sm-spel, jou billen hebben een magische aantrekkingskracht. Als wij lopen te shoppen, kijken vrouwen jou altijd na. Is het jou nooit opgevallen dat sommige vrouwen jou intens aankijken? En even achterom kijken. Ik heb het nooit tegen jou gezegd. Ook in winkels ben jij weleens gevolgd, die dame bewonderde jou billen, schat.”

”Sara, stop alsjeblieft, ik durf straks niet meer naar een winkel of shop toe.” Ik raak sprakeloos en verward. ”Ja, dat is mij wel vaak opgevallen, ook als ik alleen ben.”

”Nou schat, dat zijn de dominanten die jou graag zouden willen bespelen of bi zijn.”

Ik dacht: het is Sara in haar hoofd geslagen met haar fantasiegezwam.

Wij hebben zeker nog een uur gepraat en ze liet mij verbluft achter, na een innige knuffel. Ze moest naar huis, want ze zou de volgende dag vertrekken.

De laatste woorden waren: ”Hopelijk zie ik je een keer in Spanje.” Dat beloofde ik. ”Vergeet maar wat er is gebeurd, schat. Sorry, neem het mij niet kwalijk.”

”Dat doe ik ook niet,” riep ik haar nog na.

Daarna heb ik het helemaal verdrongen. Het was een bevlieging van dat moment, dacht ik, en zal vast niet serieus bedoeld zijn, een soort opwelling. Lekker naïef gedacht achteraf.

Toch was het mij inderdaad de laatste tijd erg opgevallen dat het vooral dames waren die met de neus omhoog liepen. Mijn god zeg, zagen ze mij als een lustobject misschien? Het zal toch niet zo zijn, hoopte ik. Zonder enige bijbedoeling keek ik de laatste tijd wel naar dertigers en veertigers die vooral sjiek gekleed waren en dus enig niveau bezaten. Ik schrik van mijzelf, ik deed het ook. Maar ik was beslist niet bi. Verre van dat.