Читать книгу Le maccheronee - Folengo Teofilo - Страница 10

ECLOGA TONELLUS, GARILLUS, PETRALUS.

Оглавление

TO. Dum stravaccatae pegorae marezant,

dumque passutas coprit umbra vaccas,

ecce sub gianda locus umbriosus,

barba Garille.

125 GA. Cancar, est verum, reposemus ambo.

Quam bonus ventus sofiat sub istis

fraschibus, dum sol nimio boientat

rura calore.

TO. Sentin ut tantae cicigant cigalae?

130 sentin ut rumpunt cerebros cridore?

hoc aguzzatur (modo sit coellum)

voia bevendi.

Ergo taccatum quod habes galono

da mihi fiascum, sitio, Garille,

135 atque ganassas habeo brusatas,

spudo stopinos.

Tu prius buso remove coconem,

iam bibo, clo clo resonat botazzus;

est bonum vinum, sed habet saporem,

140 oibo, vaselli.

Sum refrescatus, mihi milza nodat;

sicca pro troppo coradella caldo

sorbuit vinum veluti quadrellus

toltus ab igne.

145 Sentio flatum stomachi gaiardum: vox mihi salda, quid erit, Garille, si meae versum facimus Zaninae? accipe pivam. GA. Canta, dum plenis sofio ganassis, 150 lilili blirum, male stoppo busos, lili brilirum, quid agis? comenza. Bliri lilirum. TO. Debeo grossum facere an sotilum? GA. Es refredatus, mihi fac sotilum. 155 Hor su lá, dic su. TO. Zoanina bella, scolta Tonellum. Oyme, li blirum, Zoanina blirum, huc veni, lirum, mea, berli lirum. Sed quid a longe video venire? 160 ecce Petralus. PE. O Toni, quare dubitas nientum? tu ne contradis retines in istis bestias, porcos, pegoras, caprettas, nec via scampas? 165 miror ut panzam tibi stas gratare, et facis cantu resonare boscum, et facit tecum reboare lu lu piva Garilli. Nos todescorum furiam scapamus, 170 qui greges robbant, casamenta brusant, foeminas sforzant, vacuant barillos, cuncta ruinant. Tu tamen cantas ab amore presus, tu tuam curas potius Zaninam, 175 quam spagnolorum veniente stolo perdere capras. TO. Mantuae noster duca, vel Cipadae, ocium nobis facit hoc, Pedrale, deque camporum stopiis suorum 180 pascolo vaccas. Semper huic servus, volo schiavus esse: tres ei dono pegoras ognannum, octo formaios, totidem recoctas, quinque cagiadas. 185 Sit meus semper duca, sit patronus, imperadorus, papa, rex, compadrus, quem canam, donec mihi vox carebit tempore vecchia. Quattuor nigras gerit ille osellas, 190 nomen illarum bene non recordor. GA. Sunt ne cornacchiae? tacolae ne? corvi? TO. Non ita, cancar! haec aves coelo pratigant in alto: seque reginas volucrum domandant, 195 haec polum crollant, baratrum spaventant tempore guerrae. PE. Non mihi migam tua sors noiosa, quam tibi fecit duca mantuanus, sed todescorum potius canaia 200 tanta recrescit. En meo scazzor proprio paeso, en viam charas scapolo caprettas, sum malavoiae, quia dulce retro lasso terenum. 205 En duos agnos modo parturitos vix guido mecum, pecoris speranzam. Hei mihi qualis codesella balzat nos pegoraros! Saepe cornacchiae faciendo cra cra, 210 saepe civettae faciendo gnao gnao, ante dixerunt mala tanta nobis supra caminos. Dic, Toni, tandem mihi iam rasonem, ut quid et quare tot in angonais, 215 et tot in rerum straniis bagordis Mantua saltat? TO. Mantua est totis melior citadis, Mantuae gens est bona, liberalis, Mantuam semper squaquarare sentis, 220 barba Pedrale. Ista primaios genuit poëtas, alter in Phoebi beveratur amne, alterum pleno gregus imbriagat saepe bigunzo. 225 Hinc cavallorum bona razza nascit, terra vaccarum nat in amne lactis, ricca formento, pegoris, olivis, piscibus, uvis. Semper in ballis godit et moreschis, 230 hic sonant pivas, cifolos, tiorbas, hic ve sampognas, pifaros, rubebas, cagaque cimblos. Factio non hic gibelina plus quam ghelfa guardatur, sed amant vicissim, 235 prandeunt, coenant, caciant, osellant, arma manezant. Non ibi cartae, tavolerus, atque non ibi tric trac, crica, sbarainus, cum quibus giochis iuvenes sedendo 240 corpora guastant. GA. Ut super montem male barca possat, utque barozzus male sulcat undas, hoc facit stessum giovenezza stando ludere cartis. 245 TO. Mantuae zugant cugolis rodondis, quas vocat Bressae populus borellas, quando per cerchi spatium balotta itque reditque. Gonfias ballas veluti vesigas 250 solis ad razzos agitant scanellis, hic batit primus, rebatit secundus, cazza notatur. Giostra, bagordus, scrimiaeque ludus sunt iuventutis godimenta nostrae: 255 vos simelmenter iuvenes de Bressa statis alegri. PE. Deh, Toni, quantum mihi das afannum, dum modo Bressam poveram recordas, quae patit nunc nunc mala tanta, quanta 260 portat un'altra. Nam quis hormaium Deus aut diavol huic dabit qualcum miserae solazzum? non, Toni, plus est ut erat sub alis Bressa Samarchi. 265 Qualis est inter Paduae vilanos gallus aut sguizzer, magis aut todescus, quum fracassatis ab utrinque squadris cascat in illos, quum tapinello rabidi lupazzi 270 dant feridazzas ruginente ferro, atque per panzam faciunt regattam figere forcas; talis est inter varias canaias nobilis Bressae poverusque nostrae: 275 inter et centum penitus busatur artelarias. Hanc avisavit bene tunc ruinam quando castelli Mirabella turris, tota de peso nebulis levata, 280 longe volavit. Illa bombardae stygium tenebat pulverem, dico stygium, quod ipsum, si Toni nescis, genuere mundo trenta diavoy. 285 Hanc focus coeli rapuit debottum. O puta, qualis crepitus sonavit! saxa de centum pesiis volarunt ad Colucuttum. Post eum casum sequiere tanta 290 bella cum Gallis, italis, spagnolis, cura Capellettis, sguiceris, todeschis, ac Brisighellis. Non eos Manto patitur malannos, non malapasquas in honore, vita, 295 rebus in nostris, at honore tolto robba cagatur. At diem iam nox tenebrare coepit: vado, sta sanus, pegorare felix; ac meis stallis, modo quas relinquo, 300 usa libenter. TO. Nocte tu noscum remanebis ista; sta, tibi dico, bone mi Pedrale, poma, castagnas habeo, casettum. PE. Nolo, valete.

Le maccheronee

Подняться наверх