Читать книгу Le maccheronee - Folengo Teofilo - Страница 13

Quis meam casu reperit coradam? Olá, non audis, Zoannina surda? Dic meam quis nam rapuit coradam, ventre forato? 365 Sentio me me vomitare flatum, nam coradellam mihi sustulerunt, non coradellam bovis aut cavalli, dico nec asni, sed meam parlo propriam coradam 370 cum tuis guardis, oculisque ladris, o meae lusor Zoanina vitae, ventre cavasti. Cum piva multas venio fiatas, et matinadis cano te galantis, 375 nec tamen duram tibi, porca, testam rumpere possum. Nunc matarellum sono, nunc pavanam, nil meae curas sonimenta pivae, quae, schitarrinos superans et arpas, 380 pecora squaiat. Unus est princeps schitarae sonator Orpheus, cunctis celeber paësis, sic similmenter prior est Tonellus gloria pivae. 385 Orpheus seccas tirat ad budellas haspides surdos, basilisca, dragos, fraxinos, querzas, salices, onizzos, saxa, matones. Non ego mancum facio Tonellus: 390 vix pivae flatu repleo botazzum, et lili blirum digiti comenzant, omnia saltant. Per domum ballant tavolae, cadreghae, guindali, naspi, gramolae, buratti, 395 scamna, lettirae, simul huc et illuc mille zavattae. Saepe dum canto gelidis sub umbris, cum lupis agnae, canibus capellae, vulpibus galli pariter comenzant 400 fare morescam. Dura sed plus es, Zoanina, saxis: ac habes testam similem giarono, porto calcagnos ego plus tenellos quam tua voia. 405 Nunc super lectos alii repossant, solus intornum sine luce vado, non habes de me, traditora, doiam, immo caleffas. Ayme, cur tantas renui morosas? 410 nonne Bertazzam, Toniam, Simonam, nonne Gelminam? cagalocchius, ergo sis molesina. Nam bianchinam voco te superbis, teque bellinam nimis esse bravas; 415 quisquis est bellus putat esse bruttos quoslibet altros. Ne tuae credas, mea gioia, fazzae, quod biancuzzos habeat colores: bianca dat panem mihi terra pocum, 420 sed nigra massam. Ergo me nulla spresias rasone. Nonne sum riccus, bonus atque bellus? tresque porchettos habeo tetantes ubera scroiae? 425 Sunt mihi septem pegorae, novemque cum viro caprae, iuvenisque vacca: lacte nec maium carui novello atque polenta. Sum satis bellus, satis et politus, 430 vado stringatus simul octo stringhis, meque saltantem pedibus legeris nullus arivat. Porto de paia vitiae capellum, cuius in banda posui medaiam, 435 qua sub ut stringa rubea ligatur penna caponis. Sed viam butto quid ego parolas? cridat indarnum mea piva surdis, Non orecchiarum patitur tuarum 440 rogna gratari.