Читать книгу Plattdeutsche Briefe, Erzählungen und Gedichte - Friedrich Wilhelm Lyra - Страница 8

Inhaltsverzeichnis

Na Eeens: Miin leewe Fründ, fank nich faarts[43] an to schnawwen[44], Wann miine Blaage di toviel woll vor rawawwen[45]; Du weest wo Kinner sind, de küür't[46] wat düür'n eene, Dach manng'sens[47] wegt't 'n Pund un heft auck Kopp un Beene. — Wann't di nich heel[48] misfällt, dann help em up de Fööte, Dann heww' ick di auck leef, met dankbaaren Gemööte. Wel up de Liiftucht[49] mot, den werd nich Viel tohaulen, Wann he dann sülw'st Nicks kann, dann laut' he sick wat maulen[50]. — Man ick verzaage nich ... Ick will'r mi to giewen Un schriiwen vor as nau wat uut'n Minskenliewen; Dat schall mi dann, met Gatt! den Kopp wual buawen[51] haulen, Un de mi't dann afkaup't, will'k na Verdenste praulen. Wann'k spüüre, dat't fligg't[52], doo ick't met Moot un Lussen[53], Man weer'k'r met beöwt[54], will ick Ju bett wat prussen[55].