Читать книгу Шигырьләр / Стихи (на татарском языке) - Габделджаббар Кандалый - Страница 45
Шигырьләр
III
«Бән сезләрә бер сүземне…»
ОглавлениеБән сезләрә бер сүземне
Йад итәлем, ки аңлагыл,
Колак дотып бу сүземне
Ихлас берлә [ки] дыңлагыл.
Әй нигярем[520], теләгел сән
гыйлем йарны,
Үзеңә эзләйүбән
алгыл аны.
Гүйә очкан кош кебидер
гыйлем кеше,
Күп мәшакъкать берлә тотар
аны кеше.
Кулыңдан сән аны куйма,
Онытып, гыйльмеңне йуйма[521],
Гыйлемлек кошыный суйма, –
Сәңа булгай разый Алла.
Табар булсаң гыйлем ирне,
Ки муафикъ булыр йарны;
Бу үгетне тотар булсаң,
Сәңа булыр разый Алла.
Надан ир малына кызма[523],
Алар сари[524] кулың сузма,
Каралык көенә йөзмә, –
Ки булырсән гъисйан Алла[525].
Кирәк малын утка якмак…
Аның чөн хәсрәтә калмак…
……………………………………….
………………………………………..
Разый булып, ата-ана
Бирәм дисә ки наданга,
Алар ризалыкы өчен
Гомерлек хәсрәтә калма.
Оялмасана, и җаный,
Дигел анлара сән аный;
Оялып хәсрәтә калсаң,
Разый ирмәс сәңа Алла.
Ике мәгъшук бергә кушла –
Ефәк булып ки ишелә,
Кәлүб куйнына ки керсә,
Нәсыйб итеп, кушып Алла.
…………………………………………..
………………………………………….
Муафикъ кулларын салса,
Гүйә разый аңа Алла.
Кушылып [бу] ике җаный,
Ки белеп хөкме уганый[529],
Ки мондан яхшысы къәный[530]? –
Бу дорур ризаи Алла.
Сүзем тотып ки ал гыйбрәт,
Ярин[532] сәңа булыр рәхәт,
Бу эшләрдер сәңа гыйбрәт, –
Сәнеңчөндер җәннәти Мәүля[533].
Гыйлемдән ки йөз дүндермә,
Гыйлем чырагын сүндермә,
Аңа чытык йөзең вирмә, –
Разый булыр сәңа Алла…
Салур андин түбән башны,
Чытар йөзи, күзне-кашны,
Ачылып хатнына дәшми, –
Көлеп бакмак аңа къәный?
Арыгач ачылып тормаз,
Үзе йәш, ултырып тормаз,
Хәлалене күзе күрмәз, –
Торыр килеш карап аный.
Йәнә ул дәмдә[535] кич булгай,
Кәлүб түшәккә ултыргай,
Хәлаленә моны айгай[536]:
«Дийәен бән, ишет моный.
Дийәем бән, сән ишеткел,
Кәлүб аякымны чишкел,
Үгетне бу онытмагыл:
Кибәргә пичкә сал аный».
Наданның хале бу улгай,
Чабатасына туфрак тулгай,
Оекы һәм кара булгай, –
Чыкуб хатун кагар аный.
Бу мескин чыкубән какгай,
Ки әле туфракга баткай,
Керүбән катында яткай, –
Торып да ул үбәр аный.
Киеп лапталары тузгай,
Кадерсез гомре, бел, узгай,
Ишетеңез моны сез, һай, –
Ахирәт эстәмәк къәный?
Аякы, тубыкы бәйләнгәй,
Йите кат киндерә әйләнгәй,
Кәзеб[540] сүзләргә бәйләнгәй, –
Басубән гъәфләти аный.
Надан [дин] хур дәхи барму,
Бу сүзгә сүз дәхи барму?
Галимне хур күргәнләргә
Ходаның рәхмәте къәный?
Ни мәгъкульдер моный күрмәк,
Гыйлем кызны нәданга вирмәк,
Гыйлем егет наданны алмак,
На мәгъкульдер дидем аный.
Әгәрчә ир галим улса,
Хәлял кәсеб: иген иксә,
Возу кыйлып[541], намаз кыйлса,
Ушал ирдер ки рәхманый[542]!
Намаз кыйлса, алып таһрәт,
Булубән анда ул шөһрәт;
Бу эшләргә йөзең үгрәт –
Булырсән чөн ки рәхманый.
Кәләше анда су койса,
Торубән һәм возу кыйлса,
Намазга мәсҗедә варса,
Ки мондин яхшысы къәный?
Ки бәгъзеләр надан булса,
Галимләргә коллык кыйлса,
Тагъәт[544], коллыкны күп кыйлса,
Галимләрдин сайуң[545] аный!
Берәүләр гәр галим булса,
Кяһиллек[546] тагъәтен кыйлса,
Үзе кешегә «кыйл» дисә,
Монафикъ[547] дип белгел аный.
Дәйүр: «Җаный, бирү килгел,
Оекым, читекем алгыл,
Килеп янымда ултыргыл, –
Кушылдырды бези Алла!»
Укыгай ул торып намаз,
Кыйлып ул мәүляйа нийаз[549]…
………………………………………
Дир ул хәмед-сәна кыйлса[550],
Аңа хушнуд[551] булыр Алла.
Дәйүр: «Җаный, тиз үк булсаң,
Самавыр ярагын[552] кыйлсаң,
Китереп сөфрәйә куйсаң,
………………..будыр җаный».
Утырыр ике[се] алда,
Самавырны алып алга,
Сузарлар кулларын балга, –
Ки мондин яхшысы къәный?..
Салубән күзләрә күзне,
Тәбәссем[555] берлә дир сүзне,
Көлешеп дийәрләр сүзне:
«Ки кушды безне ул мәүля!»
Галим булса, булыр дәүләт,
Нәдан [булса], булыр зилләт[556],
Әгәр сән эстәсәң гыйззәт,
Дигел [сән]: «Бир[ер] ул, Алла!»
Наданга сән әгәр варсаң,
Берәүне сәүмәен алсаң,
Ки бер гъише нуш кыйлсаң[557] –
Ки үлмәкең ирүр әфзаль[558].
Гыйлем йарны сәүеб алсаң,
Аның илә самит торсаң[559],
Ике мәгъшук гомер сөрсәң –
Бусыдыр, бел, җаный, әүля!
Ки наданга берәү бармак –
Үзене зиндана салмак,
Ки хәсрәтдер уйлә[560] кыйлмак, –
Ки кушмасын берүк Алла!
Өзелеп, егълайу калсын,
Үзедик мәҗнүнне алсын,
Малы-мөлке ута янсын –
Котылдырсын берүк Алла!
Сәүешмәклә кулын салмак,
Ки ләбендән пусә кыйлмак[565],
Аның нәхренә[566] кул салмак
Ирүр, бел, ләззати алма[567].
Әгәр сән наданга варсаң,
Барып таш бота керсәң,
Мәхәббәтсез билә торсаң –
Суган булыр сәңа алма!
520
Нигярем – гүзәлем, чибәрем.
521
Йуйма – җуйма.
522
Ивгә – өйгә.
523
Кызма – кызыкма.
524
Сари – таба.
525
Гъисйан Алла – Аллага каршы баш күтәрүче.
526
Нәданә гъәсъбәи Алла – белмәгәнгә Алла әҗере (җәзасы).
527
Мотыйгъ булу – буйсыну, баш ию.
528
Бакып анлара дөз күзне – аларга күзне туры төбәп.
529
Хөкме уганый – Ходаның хөкеме.
530
Къәный – кайда.
531
Һөдаи Алла – Алланың тугры юлы.
532
Ярин – киләчәктә, алда.
533
Мәүля – хуҗа, ия; монда: Алла.
534
Къәлбене – йөрәген, күкрәген, күңелен.
535
Ул дәмдә – шул мизгелдә.
536
Айгай – әйткән, әйтер.
537
Китән – мамыктан, киндердән эшләнгән ак тукыма.
538
Тузан увакыны – тузан вагын (увак – уалу).
539
Лапта (лапти) – чабата.
540
Кәзеб – ялган.
541
Возу кыйлу – тәһарәт алу.
542
Рәхманый – рахманныкы, ягъни Алла юлындагы кеше.
543
Зирагъәт – игенчелек, иген игү.
544
Тагъәт – буйсыну (Аллага); дини йолаларны үтәү.
545
Сайуң (санаң) – санагыз.
546
Кяһиллек тагъәте – ялкаулыкка, үшәнлеккә баш ию.
547
Монафикъ – икейөзле.
548
Дөхтәри (дөхтәрне) – кызны.
549
Мәүляйа нийаз кыйлу – Ходага ялвару.
550
Хәмед-сәна кыйлу – мактау, олылау сүзе әйтү.
551
Хушнуд – риза, канәгать.
552
Ярагын – әзерлеген.
553
Дилваз – яхшылап, матур итеп.
554
Сөфрә – ашъяулык.
555
Тәбәссем – елмаю.
556
Зилләт – түбәнлек, белемсезлек.
557
Гъише нуш кыйлсаң – типтереп калсаң (алдануны татып карасаң).
558
Әфзаль – өстен.
559
Самит торсаң – кычкырышсыз, ягъни тыныч торсаң.
560
Уйлә – шулай.
561
Дөкәнсә – бетсә.
562
Мосахибдән – иш һәм әңгәмәдәшлектән.
563
Ки дә әйтсен ушал дәмдә – әйтсен ки шул чакта.
564
Дәрдеңә – чиреңә, кайгыңа.
565
Пусә кыйлмак – үпмәк, үбү.
566
Нәхренә – муенына.
567
Ләззати алма – алма ләззәтләре.
568
Мәһәрә – мәһәргә.