Читать книгу Шигырьләр / Стихи (на татарском языке) - Габделджаббар Кандалый - Страница 53

Аты фәлян гүзәл, матур икәндер,

Укырга да дәхи матур икәндер.

Фәлян шәкерт фәлян атлы бу йарга

Язып хатлар йибәргән күңле барга.

Нәдән тора икән гъәфләт эчендә:

«Нә вар икән, – диде, әлбәт, – эчендә?»

Шушы айның көнендә, йә кичендә

Бән буламын микән күңлең эчендә?

Вә йә барча җәендә, йә кышында

Булам микән сәнең күңлең тышында?

Нәдән үртәнмисең гомрең үтүдин?

Ятырсың[мы], җаный, йокың китүдин?

Җәмалендин йә алданып торамы?

Сылумын дип, матур дип лаф орамы?

Ки бу фикрә булып фәлян-сөрур да,

Тора микән бик алданып горурда?

Җәмал дәхи китә торган буяутик,

Китәр тәндин көздә дәшкән кыраутик.

Гомер һәм чылтырап сукган сагъәттик;

Бу форсатлар үтәр тиз йөгрек аттик.

Ышанма һич атаңның байлыкына,

Олугъланма йөзеңнең айлыкына.

Атаң байлыгымы вирмәз сәңа һич,

Янып, тәүбә кыйлып, бу сүздин ваз кич!

Әҗәл угын әгәр корса атарга,

Әман вирмәз мишәргә һәм татарга.