Читать книгу Gian Vittorio Rossi's Eudemiae libri decem - Группа авторов - Страница 23

Operae pretium me esse facturum existimavi, si ab eis qui ad haec inspicienda aggrediuntur, pauca quaedam antea precer. Primum ut persuasum sibi esse velint nullius a me hominis (quem quidem ego noverim) famam hac narratione lacerari carpique; sed eos tantum mores exponi, qui iam inde ab hominibus natis omnium populorum iudicio damnantur ac reiciuntur. Deinde nullam rempublicam earum quae nunc vigent, in hac civitate quam ego describo derideri atque contemni, sed improbis civibus ea vitia assignari, in quibus qui moenibus eisdem continentur praesertim labuntur et cadunt, ad eum finem, ut prope in conspectum adducta deformitate sua contemplantibus odium ingenerent. Postremo qui haec attigerint pro comperto habeant velim in hac scriptione nihil tam mihi fuisse propositum quam voluptatem aliquam legentibus quaerere. Nam qui ab iis se maxime vitiis abstinent, quae in aliis reprehendent, erit causa cur latenter ac festinantius prodeant virtutibus longius; qui vero eorum aliquibus se esse affines intellegent, deformitate eorundem commoti dabunt operam, Deo iuvante, ut ab eisdem emergant et ad honestatis terminos unde recesserunt quam primum regrediantur.