Читать книгу Pretorianie - Guy de la Bedoyere - Страница 13

69 rok

Po upadku Nerona kraj osunął się w przepaść wojny domowej. Najważniejszą kwestią podczas niespokojnego 69 roku było nastawienie poszczególnych kandydatów do gwardii pretoriańskiej. Galba nie zdołał zjednać sobie pretorianów, co pozwoliło skorzystać jego rywalowi – Otonowi. Z poparciem gwardii jego szanse na zdobycie władzy wzrosły. Oton kupił sobie wsparcie pretorianów i wykorzystał ich w wojnie przeciwko Witeliuszowi, który również próbował zostać princepsem. Krótkie panowanie Otona zakończyło się samobójstwem, gdy kariera Witeliusza nabrała tempa. Ten ostatni po śmierci poprzednika rozwiązał jego gwardię i sformował własną, znacznie rozbudowaną. Pretorianie Otona stali się teraz potencjalnymi stronnikami czwartego i ostatniego kandydata – Wespazjana. Kiedy jego oddziały zdobyły Rzym i pokonały Witeliusza, nadeszła najważniejsza chwila tej wojny: bitwa o Castra Praetoria. Przejęcie głównej kwatery gwardii stało się punktem zwrotnym batalii o Rzym w 69 roku.

Treść dostępna w pełnej wersji.