Читать книгу Vleiswond - Johann de Lange - Страница 11

Ná die storm

staan die bome

met krone oopgereën.

Elke klank is nat

en blink. Die wind ruik

na kroonden en mos

en jou oksels

na donker veen.

Later was jy

’n nuwe mens

met jou klere

afgestroop

vir die kennis-

maak, ons tonge

verstrengelde slange.

Terwyl jy vanoggend

nog onwetend slaap

skuif ek die laken af

en vind verlore

in die letsels op jou rug

God se kruiswonde terug.