Читать книгу Vleiswond - Johann de Lange - Страница 19

Ná die aand se brood en wyn

– die nagmaal van die vlees –

voel my vingers oor jou lyf

die opgehewe letsels van jou vrees

en weet dat jy gekruisig is,

dat almal van jou praat

en jy in drome elke soen

onthou as Judas se verraad,

dat jy in die doopsweet van die nag

weet wat ander van jou dink,

dat een, dat hý

nie uit jou glas wou drink.

Ek hoor jou langs my vra:

Word sonde sigbaar as sarkoom?

Skuil u Gees nie skimmig wit

in die dun kondoom

van my gebed? Kan U my voel

deur die fyn membraan?

Ek hoor jou laatnag huil, en Een

wat sê: Dit is voldaan.

Is u bloed dan ook besmet?

Hoe word ons ooit van U genees?

Is dit hoe U ’n liggaam breek,

dié bros skyf van die gees?