Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 104

Эмиш: оқ турналар асл парранда,

Нодир ва камёбдир қуш зоти аро.

Бироқ, асл қушлар кўп пароканда,

Қанотлари оппоқ, қисмати қаро.

Шарпалардан нари кетармиш улар,

Саноқли қолганмиш насл-насаби.

Жуфт-жуфт бўлиб парвоз этармиш улар,

Ғазалдаги байтнинг жуфт сатри каби.

Ҳар дилнинг ўз ноёб оқ турналари —

Интилгани севги, излагани бахт.

Излаш, интилишда дил нурланади,

Баъзилар кеч топар, баъзилар барвақт.

Овчилар тоғ ошиб кезарлар ўрмон:

Тузоқ қўйганлари гоҳ биргина қуш.

Менга оқ турнадай шоҳ байтлар армон,

Излайман то бошдан учгунича ҳуш.

Мен овчи эмасман, ниятим оқдир,

Машқ эта бошлаган қўшиғим ярим.

Сизга қаламим ва қалбим муштоқдир,

Қайдасиз, о, менинг оқ турналарим?