Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 107

Номини “зангори кўзгу” атаймиз,

Ва ҳайрат-ла деймиз “ойнаи жаҳон”.

Ҳар кеч ихтиёрсиз кўзни қадаймиз,

Сеҳрли чироғи ёқилгани он.

Замоннинг танг-таранг нервлари худди

Тасвир узатгувчи симлар ҳарёнда.

Симлар ва сирларнинг йўқдай ҳудуди,

Воқифдир не содир катта жаҳонда.

Ҳаяжонга тушиб сўйлар бемалол,

Гўё ташрифига маҳталдир уйлар.

Қўмсалган қадрдон дилкаш дўст мисол

Уйга кириб келар одамлар, куйлар.

Ингичка у симлар ўхшар эрмакка,

Паришон сочлардай ҳарёққа тўзган.

Тасвирни беёлғон қабул этмакка,

Ростлик антеннаси кўкка бўй чўзган.