Читать книгу АСАРЛАР ТЎПЛАМИ (3-жилд) - - Страница 112

Бозорга борганлар охир қайтишган,

Умр – ипи тўзғиб кетгувчи ғалтак.

Боболар ҳар сўзни билиб айтишган:

Оқилга – ишорат, нодонга – калтак.

Кўза синдирганлар, сув келтирганлар

Ҳамма замонларда яшаган бешак.

Боболар сўз айтиб, жим ўлтирганлар,

Оқилга – ишорат, нодонга – калтак.

Емирилиб кетди қанча бинолар,

Нодонлар ўриклар ейишди қантак.

Сўйлаб қолаверди не-не донолар:

Оқилга – ишорат, нодонга – калтак.

Олам равнақидан кўзлар қамашди,

Инсон ҳам ўзгариб бормоқда андак.

Энди бу зотлар ҳам ўрин алмашди:

Нодонга – ишорат, оқилга – калтак.