Читать книгу АСАРЛАР (I жилд) - - Страница 55

Мен туғилган кундан бери кезиб юрар у

(У мен билан туғилган эди).

Оқариб, сарғариб чорлайман тунлар,

Кел, дейман,

Аммо у ўжар келмайди.

Қуриган қудуқлар, тепалар узра

Кезиб юради у. Ўкрайди.

Бўрилардай теграсин қуршаб

Қуюнлар, явшонлар увлайди.

Бунда менинг ташвишларимга,

Ғамгин-ғамгин юмушларимга

Боқиб-боқиб ботар қуёшлар.

Сўз эса киради жим тушларимга,

Қўлларида қандайдир тошлар.

Уйғониб, кел, дейман,

Варақлар узра

Чинордай сарғайиб сўламан.

У менга, мен унга етгунча –

Мен энг азиз йилларимдан

       жудо бўламан.

Қани, кел!

Кел, дейман.

Зорланишларим

Мени ҳам, уни ҳам балки ўртайди.

Эҳтимол бир умр шундай ўтади…

У эса…

Ўкрайди.

Ўкрайди…