Читать книгу Sürgün - - Страница 44

Biz bir bədən, biz bir nəfəs, bir canıq,

bu dünyaya gəlişimiz ayrıdı,

gözlərimiz birdir bizim, ay canım,

gözlərdəki gülüşümüz ayrıdı.

Ağac dili, quş dilidir dilimiz,

mənim dilim, sənin dilin yalandı,

tikələndi qiymə-qiymə könlümüz,

dilim-dilim nəsillər parçalandı.

Mən olmasam, sən olmasan, məhəbbət,

yaranışdan bugünəcən tam deyil,

sən özünə ana deyirsən, əlbət,

uşaq doğan torpaqdır, adam deyil.

Qüssə doldurdu canını, ağladın,

qatil oldu körpə deyib sevdiyim,

sən cəlladı yetişdirdin, doğmadın,

cinayətkar cəmiyyətə nə deyim?

Bir olarsa fikrimizdə zəlzələ,

bir şey qalmaz bu boyda imarətdən,

kim istəmir yaxası keçsin ələ,

qatar kimi gərək çıxmasın xətdən…