Читать книгу Koniec PIS-u - Michał Kamiński - Страница 34

Miałem wrażenie, że on prawie zawsze przychodził na nie z gotową decyzją, a jedyne, co go interesowało, to rozkład głosów. Bardzo często nie mówił od razu, jaka jest jego decyzja, natomiast bacznie obserwował salę. A zatem przychodził i pytał – na przykład – czy mamy podpisać traktat z Trynidadem i Tobago? A ja czułem, że ktoś mu wcześniej powiedział, że zwolennicy podpisania tego traktatu biorą za to pieniądze od Trynidadu i Tobago po to, żeby go wysadzić z siodła z szefostwa partii, w związku z czym on zapuszcza haczyk, żeby zobaczyć, jaki jest rozkład głosów. Ja prawie zawsze potrafiłem go wyczuć, ale jednak liczba głąbów we władzach PiS jest dość imponująca, w związku z tym oni nic nie rozumieli i mówili, co im ślina na język przyniesie. A prezes patrzył i zapamiętywał.