Читать книгу Атам үчүн. Эскерүү ирэтинде - Мирлан Бакытович Калдыбаев - Страница 5

Сен келгенде шоола чачып айлана,

Бак-дарактар көңүл салып жай гана.

Өчүм бардай тигилемин сүрөткө,

Калдым окшойт бир өзүңө байлана.

Качанкы түшкөн сенин эски сүрөт.

Сакталып эч тытылбай менде журөт.

Мейли эле бирге болсом өмүрдө,

Болгону калды менде эски сүрөт.

Сен учурда жубайысын бөлөк жандын.

А мени ушунчалык неге чандың.

Эстелике калды менде элесин?

Сен учурда колуктусу башка жандын.

Эске түштү качанкы эски сүрөт.

Ээлеп жоркуп жайдары карап күлөт.

Кээде отуруп сүрөт менен сүйлөшөм,

Эх армандуу качанкы эски сүрөт.

Айтаарым аруу сөзүм бул болсун!

Балпайган бакыт-кушу өзү консун.

Өксүбөй бул жашоодо азап тартпай,

Бактылуу бол айтаарым ушул болсун.