Читать книгу Атам үчүн. Эскерүү ирэтинде - Мирлан Бакытович Калдыбаев - Страница 6

Жүзүң сонун чайга салчуу анык балдай,

Көздөрүң кара кочкул карагаттай.

Кандай адам деги сени жаратты экен.

Бир өзүңөн нур чачырайт шам чырактай.

Эсиңдеби жолуканбыз кан базардан.

Бактылуумун бул өмүрдө оо жараткан.

Мен ыраактан өзүң менен тиктешем,

Оорум бар, тартынам уялчактык жараттан.

Сүйүү бекен денем басты калтырак.

Көпкө турдум бул сезимден жабыркап.

Көзүм албай тартыламын өзүңө,

Карагандар бар не болду-деп таңыркап

Не күч бар бул сезимге кабылткан.

Жүрөгүмдүн соккон добушун угулткан.

Жан-дүйнөмдү башка аалам курчады,

Жер жүзүнө түшкөн сыңар чагылган.

Араң турдум кулачуудай талп этип.

Күйүккөн чуркап аргымактай энтигип.

Не күч бар айтсаң боло кыйнабай,

Азыр түшөм билип турам талп этип.