Читать книгу Сайланма әсәрләр - Муса Джалиль - Страница 10

Яшьлек кызык,

          хушлашмады да

Кул да биреп-нитеп тормады,

Әйләнде дә китте.

Тик мин, юләр,

Нәрсә диптер кулны болгадым.

Әллә кайтармакчы булдым,

Әллә аңа

Гомрем яртысына кадәрле

Юлдаш булган өчен,

Бу кул болгау

Булды микән соңгы сәламем?!

Ул җил төсле җиңел,

                    җитез генә

                    сыйпап китте.

Бары аңардан,

Җил күл өстен җиңел күперткәндәй,

Бөдрә сырлар калды маңгайда.

Мин каерылып артка карадым,

Күңел сизде моңсу читенлек.

                    Яшьлек ерак,

                    томан эчендә

Күмелеп калган урман шикелле.

Наян яшьлек,

          белмим, нәрсәң белән

Якын булдың минем йөрәккә.

Бу юксыну кайдан туды икән,

Нәрсәң өчен икән бигрәк тә?!

Миләш ирене белән иреннәрне

Тибрәндереп, күңел түрендә

Ут кабызган көләч Раузаң белән

Син бик үзме минем күңелгә?!

Әллә юкса…

          спорт сөючелек

Бәйләдеме сиңа күңелне?

Оныталмыйммы —

          иркен стадионда

Йөгерә-йөгерә футбол тибүне?

Әллә менә…

Шинель кочагында,

Мишень белән күзне кысышып,

Курок тартып кына сөйләшүне

Сагынам микән шулай, эч пошып?!

Белмим… белмим…

Нинди явыз хәтер

Моңсулыкка мине өстери?

Инде миңа чират җиттемени

Моңаерга, яшьлек үтте дип?!

Юк, пошынма,

          бу бит болай гына,

Һәр аерылышу шулай читен ул.

Мин гомремнең кайсы яшендә дә

Сизмәм, дуслар,

          җанда читсенү.

Яшьләр белән бер үк сафка безне

Чакырып сукса набат илебез,

Без шулай ук ярсу йөрәк белән

Җитен сакал селкеп килербез.

Юк, шаярма, яшьлек!

Ярсып кабыну

Синдә генә түгел икән ул,

Бу өр-яңа тойгы,

          ахры, безнең

Бөтен гомребезгә китәр ул.

Рауза кебек чибәр тагын үсәр,

Ул килер дә миңа иртәләп,

Минем «егетлеккә» сокланыр да

Сакалымны сыйпап иркәләр.

Юк, шаярма, яшьлек!..

Ярсып сөю

Синдә генә түгел икән ул.

Чор тудырган

Яңа тойгыларга

Яшь куя алмый хәзер чикләнү.

Кайнар яшьлек, үттең.

Инде хәзер

Борылып карасам да артыма,

Яшьлек ерак,

          зәңгәр диңгез төсле,

Күкселлеккә төренеп ялтырар.

Бүген менә соңгы мәртәбә,

Артка борылып, кулны болгадым.

Шушы булыр безнең иптәшләрчә:

– Хуш, – дигәндәй,

                    күрешеп кул алу.

Бөтен гомрем буе эш өстендә

Ялкын булып ярсып янарга —

Мине кабындырган яшьлегемне

Мин сагынмам инде яңадан.

Көрәшләрдә ярсу егетләрчә

Алга чыгу янып, үчләнеп —

Шушы булыр хәзер йөрәгемдә

Сиңа булган иң зур истәлек.