Читать книгу Сайланма әсәрләр - Муса Джалиль - Страница 12

Беренче кат сөю дәрте белән

Елмайганың минем исемдә.

Күзләреңә карап: «Сөям», – дигәч

Оялганың минем исемдә.

Өметләрем кинәт юкка чыккач,

Йөрәк әрнеп газап эчендә,

Төннәр буе күзгә йокы керми

Сызланганым минем исемдә.

Үтте инде ул көн;

                    хәзер бар да

Күргән төсле бары төшемдә.

Яндырса да сөю, туңдырса да

Туйдырмый икән, шунсы исемдә.