Читать книгу Сайланма әсәрләр - Муса Джалиль - Страница 20

Дим буена кайтсаң,

                    мин тирбәнгән

Зифа тирәкләрне күрерсең,

Мин аунаган яшел чирәмнәрдә

Ал чәчәкләр өзеп йөрерсең.

Дим буена кайтсаң,

                    яшем тамган

Яшел камышларны өзәрсең.

Камыш төсле зифа гәүдәң белән

Дим дулкынын ярып йөзәрсең.

Мин кайталмам инде Дим буена,

Кайталмаган төсле яшьлегем.

Яшьлегемнең иң саф тойгыларын

Мин Дим ярларына яшердем.

Анда минем кайнар йөрәгемә

Дәртле сөю уты кабынды.

Мин беренче кат сине шунда күрдем,

Күңлем белән сиңа табындым.

Димнең серле яры,

                     дулкыннары

Минем сердәшләрем булдылар.

Алар минем бөтен моң-зарымны,

Уйларымны бүлешеп тордылар.

Мин күңлемнең энҗе-мәрҗән төсле

Иң кыйммәтле яшьлек серләрен —

Беркемгә дә түгел,

                    бары Димгә,

Аның ярларына сөйләдем.

Ул аңлады мине, дулкын чәчеп,

Күбекләнеп ярга сикерде.

Йөрәгемдә ярсып дулкынланган

Минем тойгыларым шикелле.

Ул тирбәтте мине дулкынында,

Ул күңелне назлап ярсытты.

Хыял белән торып, сиздермичә

Алып калды минем яшьлекне.

Хәзер менә сагынам зәңгәр Димне,

Аның уйчан серле агышын.

Димдә минем назлы мәхәббәтем,

Димдә минем яшьлек сагышым!

Хуш, Дим кызы!.. Минем сөюемне

Саклап мәңге йөрәк түреңдә,

Дим шикелле ак син тыныч кына,

Кайгы күрми гомер-гомергә.

Ә мин шулай Дим һәм син тудырган

Хыял белән ялгыз юанып

Көн итәрмен… серле истәлекләр

Томанына күмелеп, югалып.

Дим буена кайтсаң…

                     икәү бергә

Йөргән юлдан җырлап үтсәнә!..

Бик күңелле булыр, төсем итеп,

Дим чәчәген өзеп үпсәнә!..