Читать книгу Stories vir die lewe-omnibus - Piet Naude - Страница 46

Die korrupsie en haat wat hy elke dag in sy omgewing gesien het, het vir arme Ephraim te veel geword. Hy kon net nie meer die onreg waaraan sy mense onderwerp is, verdra nie. Iewers moes daar tog ’n plek wees waar geregtigheid bestaan? Nag ná nag het hy gedroom van ’n stad waar mense in vrede saamwoon, waar hemel en aarde mekaar ontmoet: die stad van God.

Eendag kondig hy aan dat hy nie langer kan wag dat dinge in sy dorpie moet verander nie. Hy het sy vrou en kind gegroet, sy bondeltjie gevat, en te voet vertrek op soek na die verre, volmaakte stad. Daardie hele dag het hy flink gestap. Toe dit begin donker word, bevind hy hom in ’n digte bos, en hy maak hom onder ’n welige boom tuis vir die nag. Hy eet sy eenvoudige broodjie, sê ’n gebed op en trek sy skoene uit. Uit vrees dat hy die volgende oggend in die digte woud sy koers sal kwytraak, sit hy hulle in die paadjie neer met die tone gedraai in die rigting waarin hy verder wil loop.

Hoe moes hy weet dat daar gedurende die nag in dieselfde paadjie ’n reisiger sou verbykom wat nie die versoeking kon weerstaan om hom ’n poets te bak nie? Die grapmaker tel die skoene op en draai hulle om in die rigting waarvandaan Ephraim gekom het. Die volgende môre staan hy uitgerus op, eet die res van sy brood, dank die Vader vir die veilige nagrus en val weg in die rigting waarheen sy skoenpunte wys.

Weer loop Ephraim die hele dag en teen donkeraand staan hy op ’n koppie van waar hy die liggies sien brand van wat net die stad van God kan wees. Dit was nie so groot soos hy verwag het nie, en dit het vreemd bekend gelyk, maar hy het geweet dat dít is waarheen sy hart hom gelei het. Hy loop die bult af en kies die straat reg voor hom. Dit lyk vir hom baie soos die een waar hy gewoon het en die huisie waarby hy aanklop, se deurslot is ook stukkend – nes sy eie. Die blondekopkind wat die deur oopmaak, slaan haar armpies om sy knieë en die vrou voor die vuurherd sê met ’n glimlag: “Kom in, dis net mooi tyd vir aandete.”

Ephraim het sy bestemming bereik.

___________________________________

Oos wes tuis bes

HOLLANDSE SPREEKWOORD

Ons is so besig om te kla oor wat ons nie het nie dat ons nie tyd het om te geniet wat ons wel hét nie.

HV PROCHNOW

Liewer ’n pondok waar mense lag, as ’n paleis waar trane vloei.

CHINESE SPREEKWOORD

Alles wat skitter, is nie goud nie; en alles wat goud is, skitter nie.

DUITSE SPREEKWOORD