Читать книгу Stories vir die lewe-omnibus - Piet Naude - Страница 43

’n Professor uit China het eenkeer in Berlyn ’n lesing gaan hou. Toe hy die dag voor die kongres in die stad aankom, wag sy Duitse kollega hom op die stasieplatform in.

Net toe hulle by die hoofingang van die stasiegebou uitkom, sien die Duitser ’n bus wat aan die oorkant van die straat op die punt is om te vertrek.

Hy gryp die Chinees aan sy hand. “Kom dadelik!” sê hy vervaard. “Daardie bus gaan in die rigting van jou hotel.” Hy stuur hom op lewensgevaar tussen die swaar verkeer deur en bondel hom in die bus. Toe die Duitser langs sy gas neersak, vertrek die bus ook dadelik.

“Dank die Vader ons het dit gemaak!” hyg die Duitser uitasem terwyl hy op sy horlosie kyk. “Ons het ’n hele tien minute gewen.”

“Om wat mee te maak?” vra die Chinees hoflik.

___________________________________

Dat tyd geld is, is die krygskreet van ons eie vernietiging.

MARTHINUS VERSVELD

’n Mens hoef net een keer op ’n dag op die horlosie te kyk. Vroegoggend.

HOLLANDSE SPREUK

Wat ek met vandag doen, is van groot belang. Ek koop dit immers met 24 uur van my lewenstyd.

AM WELLS