Читать книгу Stories vir die lewe-omnibus - Piet Naude - Страница 48

’n Verhaal uit Griekeland

Twee jagters het hulle voëlnette hoog in die berge gaan span. Toe hulle die volgende dag terugkom, sit daar ’n hele klomp duiwe in die strik. Die voëls het wanhopig rond en bont gevlieg en probeer om deur die fyngeweefde net te ontsnap, maar tevergeefs.

Eers was die voëlvangers baie in hul skik met die vangs. Maar toe hulle die duiwe uithaal om te gaan verkoop, sien hulle dat die voëls maar treurig daar uitsien. “Niemand sal sulke maer voëls wil koop nie,” sug die een.

“Man, moenie so pessimisties wees nie,” troos die ander jagter. “Al wat ons nodig het, is ’n bietjie voëlkos. Ons kan hulle binne ’n paar dae spekvet voer en gaan verkoop.” Elke dag bring die voëlvangers toe vir die duiwe kos en water. En die duiwe éét. Bietjie vir bietjie word hulle vetter.

Net een duif het geweier om te eet. Terwyl die ander gulsig sluk en vet word, het dié moedswillige voël maerder geword en steeds gesukkel om deur die gaatjies in die net te kom.

Op die dag toe die jagters die vetgevoerde voëls kom haal om mark toe te neem om verkoop en later geslag te word, was die een wat sy eetlus bedwing het, al só maer dat hy met ’n reusepoging daarin kon slaag om deur ’n gat in die fyngeweefde net te breek en weg te vlieg.

Net hy was vry.

___________________________________

Wie het die meeste vryheid? Hy wat homself aan bande kan lê.

SENECA