Читать книгу Сагынма. Шигырь. Том 11. Стихи - Рузил Фазлыев - Страница 17

Яхшы белән яхшы арасыда,

Шул кадәрле ара еракмы.

Кайвакытта аеруы кыен,

Шатланучы белән елакны.

Җылы хисләр кинәт кабынганда,

Кем кайдагы җиргә үрелә…

Селәгәйнең тәмен татый татый,

Нидер җыя күңел түренә.

Кеше өчен бәхет тавы кебек,

Сөя алу белән, сөелү…

Иң тәбигый, кеше омтылышы,

Сөю күлмәгенә төренү.

Озакламый барсы югаласы,

Ихлас булып туган хисләрең.

Төшләр кебек җуелада бетә,

Йокыларсыз үткән кичләрең.

Җүләрлеге булып язларыңның,

Ул вакытны йоклап калмаска.

Яшәешне дәвам итү өчен.

Язган юлны ялгыз бармаска.

Барысыда алдан куелганга,

Кеше өчен кызыл флаглар.

Ризыгың аяк асларында.

Эзлисе юк аны ерактан.