Читать книгу Oudewater en omtrek, Geologisch, Mythologisch en Geschiedkundig Geschetst - Willem Cornelis van Zijll - Страница 26

hieraan herinneren, die het laatst van Maart of met het begin van April invalt? het is immers de maandag vóór Paschen, en

»Het mag wezen zoo ’t wil,

Paschen valt in Maart of April.”

Zie hier eenigen grond voor onze vooronderstelling:

Men beschouwde het ei bij het heidendom aldus: een ei, dat op zich zelve levenloos schijnt, bevat in hare doode omhulsels de kiem van herleving.

In den Overijsselschen volksalmanak 1840 laat Halbertsma in zijne bijdrage over de Paasch-eijeren dit ook duidelijk blijken, en Dr. Leemans teekent in zijne beschrijving der romeinsche steenen doodkisten aan: »Onder de zinnebeeldige beteekenis van het ei, komt vooral die van herleving in aanmerking.” Daarom legde men ook een ei in de doodkisten.17

Mogelijk vereerde of verkocht men elkander omstreeks den tijd van eijermaandag—ook (in verbastering welligt) eijermarkt genaamd—eijeren, als een bewijs van herleving in de natuur. Ook het Paasch-eieren eten wordt hier eveneens, in navolging der geleerden, door ons herinnerd.

In den laatsten tijd echter zagen wij, voor zoover onze herinnering zich uitstrekt, nimmer eijeren op de markt ten verkoop aangeboden. Is dit geen bewijs te meer, dat markt eene verbastering is van maandag?

Wel wordt er handel in boomen gedreven, doch ook deze vertegenwoordigen immers de herlevende natuur. Ook kramerijen worden uitgestald, de klokken bespeeld, op Bacchus’ altaar wordt meer dan op gewone dagen geofferd: in het kort, het is eene soort van kermis.

Na dit alles zijn wij niet vreemd van de gedachte, bij de talrijke overblijfselen der natuurdienst, dat de Oudewatersche eijermaandag, bij het herleven der natuur invallende, eertijds een heidensch feest was, waarin het in de mythologie zinnebeeldige ei als beeld van herleving, eene voorname rol speelde.