Читать книгу Нæмыгдзæф бонтæ - Юлия Санахъоты - Страница 6

Фæхæссай æмбаргæ чызг амонд,

Зæрдæрайгæ размæ цæуай!

Кæд гас дуне схæццæ ис абон,

Уæддæр дзы зæнджынæй цæрай.

Нæ адæмыл иууыл дæ катай,

Нæ фæразыс йе ́фхæрд бынтон.

О, алцæуыл афтæ тынг ма тай,

Сылгоймаг куы нæ у æндон.

Кæмдæриддæр ма уай, Ирыстон

Дæ хъуыдыйы ́дзухдæр дæуæн.

Куы кодта мах не знаг гæныстон,

Дæ цæссыгæн нал уыд фæуæн.

Цы фыссыс, цы зарыс, æппæтдæр —

Дæ райгуырæн бæстæн нывонд.

Цыдис нæм кæд карз тох æнæ дæу

Уæддæр дын уыд алцы зындгонд.

Куы кæныс Къуыдаргомыл кадæг,

Дæ хъæлæсы хъуысы цæссыг.

Мелоди æнкъард, цыма – хъарæг,

Йæ мидисæй хæлы мæсыг!

Дæ «Реквием» арауы зæрдæ,

Хъайтартæн ыссардтай сæ ном.

Æнкъард зæлтæй баризынц уæнгтæ…

Ехх, чи ́вдисы цæссыг æргом.

Ирыстоны хоныс – « Мæ уарзон»,

Фæу мын йæ зæдтæй фæдзæхст!

Лæггад ын кæныс ды цæстурзон,

Дæ бæллицтæ ́рцæуæнт æххæст!