Читать книгу Нæмыгдзæф бонтæ - Юлия Санахъоты - Страница 9

Нанайæн ног азмæ æрхастон

Лæварæн иууылдæр фæндзтæ!

Æз сæ мæ хорз ахуырæй райстон,

Æххуысмæ алкуы дæр – цæттæ..

Куыд байрайдзæн нана, уый зонын.

Хъæбыс ныккæндзæн мæн фæлмæн.

Мæн та йæ зæрватыкк ысхондзæн,

Мæ цинæн нал уыдзæн фæуæн.

Æруадздзæн хъарм къухтæ мæ рустыл,

Рæвдаудзæн рухс цæстæнгас мæн.

Йæ уаз, фæлмæн хъæлæс – мæ хъусты,

Кæндзæни аргъæуттæ мæнæн.

Мах иумæ сфæлындзæм нæ зазы, —

Йæ быны ссарын æз лæвар.

Цæгаттаг Митын лæг нæ хъазы, —

Лæвæрттæ ́рхæссы уый дзæвгар.