Читать книгу Mitschwingen - Annalisa Hartmann - Страница 17

Das isch scho hert. Dass är kes Handy het. Das isch scho richtig hert. Wüu jetz chan i ihm gar nid schribe, dass ig dä Abe mit ihm sehr schön ha gfunge. I cha’s ihm o nid säge. I cha ja nid eifach uf ds Feschtnetz alüte u säge: Hallo, i bi’s, mir hei üs doch denn im Feschtzäut troffe, isch schön gsy mit dir. I gloube, i chönnt das gar nid, öpperem alüte u so öppis säge. U uf sym Hügu verby luege u das ga säge, das geit o nid. I cha doch jetz nid eifach amnä Schwinger nachälouffe, wo mer gfaut. D Frag isch haut, was i de süsch sött mache.

Jetz stahn i haut afä vor em Spiegu u due chly Zöpfli usprobiere. Eifach für ä Fau, dass i wider einisch sött a nes Schwingfescht gah. D Frag isch eifach no, was für nä Zopf. Wüu auzu fescht nach Hochzyt sött’s ja de nid grad usgseh. Und o nid z fescht nach Buräfrou. Das wär o aabidernd. I muess ja nid i di angeri Wäut ga tue, aus chäm i säuber vo dert. U auzu viu graui Haar wett i o nid gäg fürä strähle. Obwou ig mi ja mit däm ha abgfunge, dass i jetz drissgi bi und dass sech der Körper veränderet. Aber jetz duen i die Haar uf, di grauä u di dunkle. U merkä: I füehle mi so jung wie scho lang nümm.

Isch es äch wäg mym Wunsch? Am Wunsch, mit drissgi, trotz dä graue Haar, trotz au denä schlaflosä Nächt mit äm Lorenz, mynä Ougäringä u myrä Greiztheit, trotz er fählende Zyt für mi säuber, trotz myre Trennig, trotz auem, wo i mym Läbe süsch scho isch schief ggange, d Wäut no einisch nöi z entdecke?