Читать книгу Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология, Питер Хёг - Страница 102

Гөнаһ кылу башта коточарлык

Авыр зур йөк булып тоела.

Хаталанган саен ул йөк бушый,

Җиңеләя бара, җуела.

Шулай итеп, «тырыша торгач», беркөн

Сизелми дә башлый авырлык.

Хаталанган саен өелә тора

Гөнаһ арты гөнаһ, тау булып.

Мин тәүбәгә киләм, таң атканда.

Кичен – тәүбәләрем бозыла;

Гомер җепләрендә тәсбих булып,

Гөнаһ катыш тәүбә сузыла…

Мәхәббәт һәм нәфрәт арасыдай

Якын гөнаһ – тәүбә арасы:

Тәүбә итсәм иске хаталардан,

Кабат туып тора яңасы…

Ялгыш адым сөйри җәһәннәмгә,

Тәүбәләрем – тартып чыгара:

Тәүбә арты гөнаһ, кабат тәүбә… —

Җан шайтанга шулай олага!

«Күңел – шайтан!» – диләр, күңел зәгыйфь!

Мин – гөнаһлы адәм баласы.

Ә шулай да, җәһәннәмгә түгел,

Җәннәтләргә килә барасы.