Читать книгу Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология, Питер Хёг - Страница 88

Бөтәрләнеп, бөгәрләнеп бетеп,

Казан кар астында күмелеп ята.

Әй абыйлар, тизрәк кыймылдагыз,

Тиздән, тиздән инде таң ата.

Тракторлар, арган юлчы кебек,

Иренеп кенә торып китәләр.

Карга бата-чума кара мәче үтә,

Хәерлегә булсын иртәләр…

Хәерлегә булсын иртәләр, – ди

Кара мәче үзе, куркынып.

Тар сукмактан, тимер юлга тиеп,

Машиналар үтә, ыжгырып.

Кар астында күмелеп ята бирә

Матур-матур, гүзәл бакчалар.

Хәзер инде шушы матурлыктан

Күзен сирпеп үтми Наташалар,

Машалар, Сашалар.

Казан кар астында күмелеп ята,

Казыйлар да кабат күмелә.

Галстуклы тәти абыйларның

Кабат бүген башы иелә.

– Ә иртәгә бер тамчы кар калмас,

– Ә кем әйтте?

Мин ишеттем бары кешедән.

– Димәк, иртәгәгә кызык булыр,

Сүзең булса үзең ишедән…

Бөгәрләнеп, бөтәрләнеп бетеп,

Юрган астын саклап яткан мәлдә,

Акылыннан шашкан тавыш белән

Телефоным җырлый бүлмәдә.

– Алло, алло,

Абый, ач тәрәзәң,

Ап-ак карның башына җиткәннәр,

Әллә нинди язу-мазар сызып,

Ап-ак карны алып киткәннәр.

– Чынлап мәллә,

Тукта, куймыйча тор,

Бер күз атыйм әле тәрәздән…

Ышанмаслык, бер бөртек калмаган,

Урлаганнар карны каладан.

Алло, алло, ә кем алып киткән,

Урлаганнар, әллә басканнар?

– Әйе, абый, урлаганнар карны,

Кытайларга урлап сатканнар.