Читать книгу Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология, Питер Хёг - Страница 93

Менә инде тагын каләм язмый,

Менә тагын кичкә авыша.

Ап-ак битләр кабат ерткалана

Һәм ут белән мичтә кавыша.

Каләм язмый, кан тамырын өзеп,

Тәлинкәгә кызыл кара җыям.

Күңел ярсуларын канга манам,

Һәм кабаттан тәнем аңын җуя.

Тәнем аңын җуя, тынгысыз җан

Хатын яза, юллап Ходайга.

Мин хат язам, Ходай, тик белмимен

Син кайда соң, үзем мин кайда?

Мин хат язам…

Тамырларда шаулый язгы ташкын,

Җан тибрәнә учак өстендә.

Мин хат язам, Ходай, мин хат язам,

Шәүлә балкый шулчак көзгемдә.

Җан белән тән бер кайтаваз кебек

Очрашалар мизгел тирәли.

Һәм шул мизгел үзәгеннән бүген

Бөтен тормыш бик тиз тәгәри.

Һәм каршыга, салкын бер өн кебек,

Фәрештәнең исә җилләре,

Төн төсендә булган күк йөзендә

Асылынган үлем җепләре.

Караңгыдан дер-дер килеп, куллар

Нокта куя минем хатыма.

Тән дә читтә, җан да миндә түгел,

Бер хис булып, үлем чатында

Басып торам, хатны җилгә кысып,

Хискә сыйган соңгы көч белән.

Мин хат яздым, Ходай,

Мин хат яздым

Вәхшилеккә каршы, үч белән…

Тәнем аңын җуйды,

Фәрештәгә башын иде дуамал җаным.

Ярым үле, өзгәләнгән хис мин,

Ярым тере минем вөҗданым…

Мин ант эчтем тәнем булган чакта,

Хатка түгеп соңгы канымны.

Мин җанымны әсир иттем хәтта,

Тапшырам дип шушы хатымны…

Мин хат яздым, Ходай,

Мин хат яздым…