Читать книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt - Страница 46

Ayaqda qandalın, alında tərin,

Demə ki, heç nədən yoxdur xəbərin.

Bilirəm, böyükdür qəmin, kədərin,

Döz bu ağrılara, dinmə, ürəyim.

Tüstülən, alovlan, sönmə, ürəyim!

Yaşamaq ötəri həvəs ha deyil,

Sən həyat olduğun əbəs ha deyil.

Məskənin qaranlıq qəfəs ha deyil,

Şübhələr atını minmə, ürəyim!

Tüstülən, alovlan, sönmə, ürəyim.

Dünyanın dərdini mən demirəm çək,

Əsrin siqlətinə neyləsin ürək?

Ya məhv ol, sürünmə zarıncılar tək,

Ya ulu göylərdən enmə, ürəyim.

Tüstülən, alovlan, sönmə, ürəyim.

Gözdə həyat eşqi, könüldə qubar,

Məhbussa bağbanı, de, neyləsin bar?

Yarımçıq qafıyəm, mövzularım var,

Yaralı bir quşa dönmə, ürəyim.

Tüstülən, alovlan, sönmə, ürəyim.

Alqayıt bir ümman, sən bir ovuc qan,

Hökmündədir həyat, əlindədir can.

Yenicə sökülür gözlərimdə dan,

Qaranlıq məhbəsə dönmə, ürəyim.

Tüstülən, alovlan, sönmə, ürəyim.