Читать книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt - Страница 58

Dağlar, səndə tapdığımı itirdim,

Qığılcıma, oda döndü diləyim.

Öz elinin, obasının, vurğunu,

Bir quş idim, vaxtsız düşdü lələyim.

Dərələrdə, təpələrdə gəzmişəm,

Çəmənlərdə çiçəyini əzmişəm.

Bilirsənmi, niyə dərdə dözmüşəm,

Zirvələrdən güc alıbdı biləyim.

Tellərinə çiçək lenti bağlayan,

Qızılgülün dövrəsində çağlayan.

Gizlənəndə hiddətindən ağlayan,

Hanı mənim gözü yaşlı mələyim?

Qanadlandım, pərvazlandım, uçmadım,

Həsrətindən, möhnətindən qaçmadım.

O yazığa ürəyimi açmadım,

Bax, beləcə baş tutmadı “kələyim”.

Tapdığımı, dağlar, səndə itirdim,

Alqayıtam, qəm dastanı bitirdim.

O zamandan ömrü başa yetirdim,

O zamandan ələnibdir ələyim.