Читать книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt - Страница 59

Sənə qərənfillər dərməkdən öldük,

Səni yas içində görməkdən öldük.

Sənə başsağlığı verməkdən öldük,

Bakım, Qarabağım, Xoyum, Zəncanım,

Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Şəhidlər qanıdır sinəndə ulduz,

Sağalmaz yarana duz bağlanıb, duz!

Gündüz narahatsan, gecə yuxusuz,

Nə Səttar xanım var, nə Xiyabanım,

Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Özümü qarsıyan alovam, odam,

Naləyəm, fəryadam, amanam, dadam.

Dərdinə, qəminə demə ki, yadam.

Adi bir daşına qurbandı canım,

Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Torpağın qandallı, millətin kölə,

Fəxri xiyabanda bax şəbnəm gülə.

Ərmağan verildi, keçdi yad ələ,

Zərli qədəhlərim, qızıl fincanım,

Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Sən qıfıllı dodaq, kəsilən əlsən,

Odlu kipriyimdən ələnən selsən.

Laçında, Şuşada, Qazaxda bilsən,

İgidlər qanıdır, tökülən qanım,

Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Dindirsən, köksümdə telli saz ağlar,

Neçə bahar ağlar, neçə yaz ağlar.

Xəzər ağı deyər, Kür-Araz ağlar,

Bu qəmə, möhnətə necə dayanım,

Sinəsi yaralı Azərbaycanım?

Əsrin qandalıdır dizlərimdəki,

Şəhidlər qanıdır izlərimdəki.

Cənub həsrətidir gözlərimdəki.

Tikanlı məftildir baxsan dörd yanım,

Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Bir gəmim qərq oldu Araz tək çayda,

On səkkiz milyonum getdi, nə fayda?

Yarım o taydadır, yarım bu tayda,

Var belə möhnətim, var həyəcanım,

Sinəsi yaralı Azərbaycanım.

Büküldü belimiz dərd qalağında,

Hökm edir ağalar işrət bağında.

Biz hələ yatmışıq fil qulağında,

Yoxdur söz qananım, mətləb duyanım,

Sinəsi yaralı Azərbaycanım.