Читать книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt - Страница 47

Canımı istəsə, əsirgəmərəm,

Dosta sirr deməyi tərk eyləmişəm.

Saç-saqqal ağarıb, diz girdən düşüb,

Dünyanı təzədən dərk eyləmişəm.

Çatılıb dizlərim, bağlıdır əlim,

Eşitmir qulağım, lal olub dilim.

Təbibim, loğmanım, ay obam, elim,

Sağalmaz yarayam, çirk eyləmişəm.

Dedim, tərəqqidən gəl yazaq, qardaş,

Səs yazma lentinə köçürdü birbaş.

Yedi ürəyimi qəm yavaş-yavaş,

Gör hansı alçağa ərk eyləmişəm?

Şan-şöhrət axtaran dövlətdə, varda,

Nə bilsin ar, namus qalıbdı harda?

Həqiqi tənqidi boranda, qarda,

Geymişəm əynimə, kürk eyləmişəm.

Alqayıt, səndədir elin diqqəti,

Bu ülvi baxışdan yayınma qəti.

Əsrin tələbidir yaz həqiqəti,

Demə ki, səhv düşüb, görk eyləmişəm.