Читать книгу Die windvanger - Breyten Breytenbach - Страница 27
19
Оглавлениеdis die boomkoelte oordag
soos ’n kleed van genade
gesnoer rondom die stam
dis die vuur in die nag
wat gat brand in die duister
dis daar waar die son
en die maan ondergaan
waar die aanspreeklikheid
van identiteit
geweeg geledig en beweeg word
die bose dinge weggepraat
die nie-ons is die bron van haat
met die saamhurk om vertroosting
word geheue tydsaam gemeet gemaak
en aangepas by woorde
weet ons wie ons is
een vir een
vir jou vir my
die bloed en die klei
en die onthouer se lied
maar wanneer die boom afgekap is
sodat die son ’n klad brand in die oog
en die vuur veras het
tot hierdie vaal vlek afwesigheid
is ons na die vier winde verstrooi
weet ek nie wie ek is nie
dwaal ek deur die vlammende dag
en die nag se koue geledinge
op soek na jou soos na ’n spieël
