Читать книгу die na-dood - Breyten Breytenbach - Страница 22

Ounooi, jy is nie aan die kronkelpunt

van my toutjie woorde op papier nie, ek weet

as ek bevry kon word van die geraastaal van mense

sou ek met jou kon praat, en sing

hier in die vallei met die suiderkruis geskeep

onder vlammende maste rinksinkende

deur nag se kantelsloepvaart na rook

van berge omheen se beskutting

op die heelalwerf. o Ounooi Moederdogter

hier is jy dan nog hiér deur donkerte tydverbleik

in die katjiepieringbos by die stoep

se wit geur onsterflikheid