Читать книгу Katastrofes - Breyten Breytenbach - Страница 12

Ek het ’n pampoengesig-man gesien wat sy droë rooi baard in ’n beker winternagswart bier doop en weier om te betaal en ek het gewalg uitgeloop uit die kroeg buitentoe en buite het ek ’n jongeling gesien met een verrotte handjie nutteloos voor die bors soos ’n pap roos en hy had pienk skoene aan en ek het in die plasnat pad geloop met die wind in my broekspype verby ’n boom wat met sy takke op ’n ringmuur gestut in die pad leun en vir die meisies fluit en ek het by ’n blou deur ingedraai die trappe opgeloop en my tande in ’n nou glimlag gewys vir ’n kat en ’n hond en ’n baba met ’n neus vol snot en ’n vrou met vuil toonnaels en ’n man met verleë skouers soos die knieë van skooldogters en ek het op ’n stoel gesit en vis met tamatiesous en radyse en ertjies en aartappels met skille en botter en brood en slaai en lekkers geëet en gebraak en gelag en ek het die reën soos die voete van duiwe op die dak en teen die vensters gehoor en ’n vliegtuig god weet hoe hoog in die lug en ek het in die groen boggeltjies van die man se oë gekyk en weggekyk en teruggekyk en ek het op die kat se stert getrap en ek het opgestaan en in my oor gekrap en stilletjies in die hoek ’n wind gelaat en by die deur uitgeloop met die trappe af en by die blou deur uit en gesien dat die pad wild en blou soos ’n winterlug is en daarin geloop en met ontferming gedink aan die lot van my powere deurweekte tone maar nietemin en ek het ’n man gesien wat ’n lamppaal vashou en ’n vrou wat aartappels sit en skil op ’n sypaadjie en berge agter die torings van die katedrale van ’n dorp en ’n bus wat rinkel soos ’n ou klavier en ’n koerant met ’n hoed op op die trappe van ’n blok woonstelle en ’n mossie wat kaalvoet sit en rook in ’n palmboom en ek het my neus en ore vertel van al my soet geheime.