Читать книгу Kryqëzimi Me Nibirun - Danilo Clementoni - Страница 16

Nasiria â Darka

Fill pasi senatori e kishte ndÃ«rprerÃ« bisedÃ«n fare shkurt, tÃ« tre ngelÃ«n pÃ«r pak Ã§aste duke vÃ«shtruar ekranin qÃ« kishin pÃ«rpara, i cili shfaqte vizatime abstakte shumÃ«ngjyrÃ«she tÃ« lidhur njÃ«ri mbi tjetrin nÃ« lÃ«vizje pa fund.

Â«Dhe si i bÃ«het tani?Â» pyeti tipi i gjatÃ« dhe i hollÃ«, duke e ndÃ«rprerÃ« atÃ« lloj hipnoze kolektive.

Â«UnÃ« e kisha njÃ« ideÂ» u pÃ«rgjigj ai i shÃ«ndoshi. Â«U bÃ« ca si shumÃ« qÃ« nuk vÃ«mÃ« gjÃ« nÃ« gojÃ« dhe gjithandej shoh hamburger.Â»

Â«E ku mendon qÃ« tÃ« gjesh tani njÃ« hamburger?Â»

Â«Nuk kam asnjÃ« ide por di qÃ« do mÃ« bjerÃ« tÃ« fikÃ«t nÃ«se nuk ha diÃ§ka menjÃ«herÃ«.Â»

Â«Po i shkreti ti, tani do tÃ« tÃ« bjerÃ« tÃ« fikÃ«tÂ» komentoi ai i holli me njÃ« zÃ« prej fÃ«mije. Pastaj ndryshoi tonin duke thÃ«nÃ« Â«Me gjithÃ« ato rezerva qÃ« ke vÃ«nÃ« nÃ« Ã§do anÃ« do tÃ« mundje qÃ« tÃ« rrije edhe njÃ« muaj pa ngrÃ«nÃ« fare. Â»

Â«MirÃ« pra, tani ju tÃ« dy mjaft mÃ« me kÃ«to budallallÃ«qeÂ» foli ftohtÃ« gjenerali. Â«Duhet tÃ« studiojmÃ« njÃ« plan veprimi.Â»

Â«Por unÃ«, me stomak bosh, nuk arsyetoj mirÃ«Â» ia ktheu menjÃ«herÃ« trashaluqi.

Â«MirÃ« atÃ«herÃ«Â» tha KembÃ«lli duke ngritur duart nÃ« shenjÃ« dorÃ«zimi. Â«ShkojmÃ« tÃ« hamÃ« diÃ§ka. Planin do ta studiojmÃ« nÃ« tryezÃ«n e vogÃ«l, aq mÃ« tepÃ«r qÃ« kemi shumÃ« kohÃ« nÃ« dispozicion para se senatori tÃ« mbÃ«rrijÃ« kÃ«tu.Â»

Â«Kjo Ã«shtÃ« ajo qÃ« duhet tÃ« thuhet, gjeneralÂ» u shpreh i kÃ«naqur ai trashaluqi. Â«Di njÃ« vend aspak tÃ« keq ku bÃ«jnÃ« njÃ« gjellÃ« fantastike me mish dashi me patate, karrota dhe bizele, me shije salce curry.Â»

Â«Bah, duhet tÃ« them se, pas kÃ«tij pÃ«rshkrimi shumÃ« tÃ« hollÃ«sishÃ«m, edhe mua po mÃ« vjen pÃ«r tÃ« ngrÃ«nÃ«Â» foli ai holli ndÃ«rkohÃ« qÃ« fÃ«rkonte duart me shpejtÃ«si.

Â«NÃ« rregull atÃ«herÃ«, mÃ« bindÃ«tÂ» shtoi gjenerali duke u ngritur nga karrigia. Â«ShkojmÃ«, por tÃ« pÃ«rpiqemi qÃ« mos tÃ« futemi nÃ« telashe. Edhe pse me siguri nuk do ta kenÃ« zbuluar akoma, unÃ« nÃ« fakt jam njÃ« i arratisur.Â»

Â«Po pse, ne tÃ« dy jo?Â» ia ktheu ai i holli. Â«Jemi arratisur nga kampi dhe me siguri qÃ« po na kÃ«rkojnÃ« gjithandej. SidoqoftÃ«, pÃ«r momentin mos ta Ã§ajmÃ« kokÃ«n fare.Â»

Pas pak minutave, njÃ« makinÃ« e errÃ«t ku brenda ishin tre personazhet e dyshimtÃ«, Ã§ante vetÃ«timthi nÃ«pÃ«r natÃ«, pÃ«rgjatÃ« rrugÃ«ve gjysÃ«m tÃ« shkretuara tÃ« qytetit, duke ngritur njÃ« re pluhuri tÃ« imÃ«t dhe tÃ« hollÃ« gjatÃ« rrugÃ«s.

Â«Ja pra arritÃ«m, ja ku Ã«shtÃ«Â» foli ai trashaluqi qÃ« rrinte i ulur nÃ« sediljen e mbrapme. Â«ÃshtÃ« pak vonÃ« por unÃ« e njoh pronarin. Nuk do tÃ« ketÃ« problem.Â»

Tipi i hollÃ«, qÃ« ishte duke ngarÃ« makinÃ«n, kÃ«rkoi njÃ« vend qÃ« tÃ« mos dukej pÃ«r parkimin e makinÃ«s. BÃ«ri njÃ« xhiro rreth e qark godinÃ«s pastaj u fut poshtÃ« njÃ« tende tÃ« pasigurtÃ« tÃ« njÃ« barake tÃ« braktisur. Zbriti shpejt nga makina dhe, me njÃ« veprim tÃ« kujdesshÃ«m, vÃ«shtroi me vÃ«mendje gjithÃ« zonÃ«n rreth e rrotull. Nuk kishte asnjeri.

BÃ«ri njÃ« xhiro tÃ« makinÃ«s, hapi derÃ«n e pasagjerit dhe tha Â«GjithÃ§ka Ã«shtÃ« e qetÃ« gjeneral. Mund tÃ« shkojmÃ«. Â»

Trashaluqi zbriti edhe vetÃ« nga vetura dhe u drejtua me hapa tÃ« shpejtÃ« pÃ«r nga hyrja kryesore e lokalit. Provoi tÃ« rrotullonte dorezÃ«n, por hiÃ§. Dera ishte e mbyllur por drita brenda saj ishte ende e ndezur. AtÃ«herÃ« u pÃ«rpoq qÃ« tÃ« shikonte vjedhurazi pÃ«rmes xhamit, por perdet e trasha me ngjyra nuk e lejuan tÃ« shihte shumÃ«. Pa humbur mÃ« kohÃ«, nisi tÃ« trokiste me forcÃ« dhe nuk ndaloi derisa pa njÃ« burrÃ« tÃ« vogÃ«l, me flokÃ« tÃ« zeza kaÃ§urrela, qÃ« bÃ«nte roje nga mbrapa tendÃ«s.

Â«Po Ã§a dreqin...Â» kishte nisur tÃ« thoshte burri i vogÃ«l me ton shumÃ« tÃ« irrituar, por kur njohu mikun e tij trupmadh, nuk e pÃ«rfundoi fjalinÃ« dhe hapi derÃ«n.

Â«Ah, qenke ti. Por Ã§farÃ« bÃ«n nÃ« kÃ«tÃ« orÃ«? Dhe cilÃ«t janÃ« kÃ«ta zotÃ«rinjtÃ«?Â»

Â«Ej, si je hajdut i vjetÃ«r? KÃ«ta janÃ« dy miqtÃ« e mi dhe jemi tÃ« tre shumÃ« tÃ« uritur.Â»

Â«Por lokali Ã«shtÃ« i mbyllur, tashmÃ« e kam pastruar guzhinÃ«n dhe po bÃ«hesha gati pÃ«r tâu larguar.Â»

Â«Kam mendimin se ky miku im mund tÃ« tÃ« bindÃ« mÃ« mirÃ« se unÃ«Â» dhe i tundi mu pÃ«rpara hundÃ«s njÃ« kartmonedhÃ« njÃ«qind dollarÃ«she.

Â«Bah, nÃ« fakt... duhet tÃ« them se di vÃ«rtet si tÃ« mÃ« bÃ«sh pÃ«r veteÂ» u pÃ«rgjigj burri i vogÃ«l, duke e tÃ«rhequr me shpejtÃ«si kartmonedhÃ«n nga duart e trashaluqit dhe duke e zhdukur atÃ« nÃ« xhepin e veÃ§antÃ« tÃ« kÃ«mishÃ«s. Â«Hyni, ju lutemÂ» shtoi ai duke e hapur derÃ«n tej e tej dhe duke bÃ«rÃ« nÃ« tÃ« njÃ«jtÃ«n kohÃ« njÃ« gjest kortezie tÃ« lehtÃ«. TÃ« tre ata, pasi hodhÃ«n njÃ« shikim tÃ« shkurtÃ«r nga mbrapa pÃ«r tâu siguruar se askush nuk po i pÃ«rgjonte, u futÃ«n njÃ«ri pas tjetrit, brenda restorantit tÃ« vogÃ«l.

Lokali ishtÃ« i pÃ«rbÃ«rÃ« nga dy ambiente dhe nuk dukej se ishte punuar nÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« veÃ§antÃ«. Dyshemeja ishte bÃ«rÃ« me tulla tÃ« pasheshuara nÃ« ngjyrÃ« tÃ« errÃ«t. NÃ« dhomÃ«n mÃ« tÃ« madhe, tre tavolina tÃ« shkurtra tÃ« rrumbullakÃ«ta, tÃ« mbÃ«shtetura secila prej tyre mbi njÃ« tapet tÃ« vjetruar dhe me ngjyra shumÃ« tÃ« zbehta, ishin rrethuar nga jastÃ«kÃ« edhe ato nÃ« gjendje tÃ« keqe. NdÃ«rsa nÃ« dhomÃ«n tjetÃ«r, arredimi ishte nÃ« njÃ« stil pak mÃ« oksidental dhe dukej se ishte shumÃ« mÃ« âintimâ. Perde tÃ« mÃ«dha me ngjyra tÃ« ngrohta mbushnin tÃ« gjitha faqet. NdriÃ§imi ishte i plotÃ« dhe ambienti ishte padyshim mÃ« mirÃ«pritÃ«s. Dy tavolina tÃ« vogla ishin vendosur tashmÃ«, gati pÃ«r klientÃ«t e ditÃ«s sÃ« nesÃ«rme. Mbi secilÃ«n prej tyre njÃ« mbulesÃ« jeshile e errÃ«t me zbukurime tÃ« ndryshme, peceta prej sÃ« njÃ«jtÃ«s ngjyrÃ«, pjatat njÃ«ra sipÃ«r tjetrÃ«s nÃ« qeramikÃ« tÃ« Ã§elÃ«t dhe me anÃ«t prej argjendi, pirunÃ«t nga e majta, lugÃ«t dhe thikat nga e djathta, dhe nÃ« mes, njÃ« qiri i gjatÃ« nÃ« ngjyrÃ« tÃ« verdhÃ« tÃ« errÃ«t i vÃ«nÃ« nÃ« njÃ« shandan tÃ« vogÃ«l tÃ« gurtÃ« nÃ« ngjyrÃ« tÃ« zezÃ«.

Â«A mund tÃ« shkojmÃ« andej?Â» pyeti tipi i shÃ«ndoshÃ«, ndÃ«rkohÃ« qÃ« me dorÃ«n e djathtÃ« tregonte dhomÃ«n mÃ« tÃ« vogÃ«l.

Pa iu pÃ«rgjigjur, burri trupvogÃ«l me flokÃ«t kaÃ§urrela lÃ«vizi beftas drejt sallonit, afroi dy tavolinat, rregulloi karriget dhe, pasi kishte bÃ«rÃ« njÃ« gjest tÃ« kÃ«ndshÃ«m prej kortezie dhe njÃ« gjest tÃ« madh dhe tÃ« dukshÃ«m me krahÃ«, tha Â«Ju lutem zotÃ«rinj, kÃ«shtu do tÃ« jeni mÃ« rehat.Â»

TÃ« tre u rregulluan nÃ« tavolinÃ« dhe trashaluqi i tha Â«Na pÃ«rgatisni specialitetin tuaj dhe ndÃ«rkohÃ« na sillni tre birra.Â» Pastaj, pa i dhÃ«nÃ« shkas pÃ«r tâi kthyer pÃ«rgjigje, shtoi Â«Mos bÃ«j dredha me mua. E di qÃ« ke disa arka tÃ« fshehura nÃ« ndonjÃ« vend.Â»

Gjenerali priti deri sa pronari i lokalit tÃ« futej nÃ« kuzhinÃ«, pastaj filloi tÃ« bÃ«nte koment mbi bisedÃ«n qÃ« kishin patur pak mÃ« parÃ«. Â«Senatori Ã«shtÃ« njÃ« person i paskrupullt. Duhet tÃ« kemi shumÃ« kujdes me tÃ«. NÃ«se diÃ§ka do shkojÃ« keq, ai nuk do ngurronte as edhe pÃ«r njÃ« moment tÃ« fajÃ«sojÃ« ndonjÃ« nga ne pÃ«r tÃ« shpÃ«tuar lÃ«kurÃ«n e vet.Â»

Â«Do tÃ« na eci mbarÃ«Â» iu pÃ«rgjigj trashaluqi. Â«KÃ«tu duket se na duan tÃ« gjithÃ« si tÃ« marrÃ«, eh?Â»

Â«TÃ« mundohemi ta bÃ«jmÃ« punÃ«n tonÃ« sa mÃ« mirÃ« dhe nuk do tÃ« ndodhÃ« asgjÃ« prej gjÃ«jeÂ» komentoi ai i holli, qÃ« kishte ndenjur nÃ« heshtje deri atÃ«herÃ«. Â«I njoh mirÃ« kÃ«ta njerÃ«z, nÃ«se nuk do krijojmÃ« probleme dhe do tÃ« zbatojmÃ« atÃ« Ã§ka na Ã«shtÃ« urdhÃ«ruar, do tÃ« shkojÃ« gjithÃ§ka qetÃ« e qetÃ« dhe secili prej nesh do tÃ« ketÃ« shpÃ«rblimin qÃ« meriton.Â»

Â«Po, njÃ« plumb mu nÃ« mes tÃ« ballitÂ» komentoi trashaluqi me qetÃ«si.

Â«Ec tani, mos ndill tersin si gjithmonÃ«. Deri mÃ« tani, ka shkuar mirÃ« gjithmonÃ«, apo jo?Â»

Â«Po tamam, deri mÃ« tani.Â»

NdÃ«rkohÃ«, i fshehur nÃ« kuzhinÃ«, pronari i lokalit po fliste nÃ«n zÃ« nÃ« telefon, nÃ« arabisht Â«ÃshtÃ« fiks ai po tÃ« them.Â»

Â«MÃ« duket e pabesueshme qÃ« ka ardhur andej nga ty pa eskortÃ«n e duhur.Â»

Â«ÃshtÃ« i shoqÃ«ruar nga dy tÃ« tjerÃ«. NjÃ«rin e njoh shumÃ« mirÃ« dhe jam i sigurt se bÃ«n pjesÃ« nÃ« ndonjÃ« organizatÃ« tÃ« pazakontÃ« qÃ« mund tÃ« ishte, nÃ« njÃ«farÃ« mÃ«nyre, e lidhur me tÃ«.Â»

Â«A mundesh dot tâi bÃ«sh njÃ« foto dhe tÃ« ma dÃ«rgosh? Nuk do doja tâi futesha ndonjÃ« ngatÃ«rrese dhe pastaj tÃ« marr vesh se bÃ«het fjalÃ« thjesht pÃ«r njÃ« person tjetÃ«r.Â»

Â«MirÃ« atÃ«herÃ«, po shoh se Ã§farÃ« mund tÃ« bÃ«j. MÃ« jep ndonjÃ« minutÃ« kohÃ«.Â»

Burri mbylli komunikimin, aktivizoi telekamerÃ«n nÃ« celular, e futi nÃ« xhepin e veÃ§antÃ« tÃ« kÃ«mishÃ«s nÃ« mÃ«nyrÃ« qÃ« objektivi tÃ« rrinte lehtÃ«sisht i zbuluar dhe, mori njÃ« tabaka alumini, dhe vuri sipÃ«r saj tre gota tÃ« bollshme. Hapi tre shishet e birrÃ«s dhe i vuri nÃ« anÃ« tÃ« Ã§do gote. Ngriti tabakanÃ« me dorÃ«n e djathtÃ«, mori frymÃ« thellÃ« dhe u nis drejt tavolinÃ«s qÃ« ishte zÃ«nÃ« nga tre darkuesit.

Â«Shpresoj qÃ« marka tâju pÃ«lqejÃ«Â» tha ndÃ«rkohÃ« qÃ« ndante pijet. Â«PÃ«r fat tÃ« keq nuk kemi shumÃ« lloje. Ligjet kÃ«tu janÃ« shumÃ« tÃ« ashpra pÃ«rsa i pÃ«rket pijeve alkolike. Â»

Â«Po po, nÃ« rregull, mos u shqetÃ«soÂ» foli trashaluqi ndÃ«rkohÃ« qÃ« kapte njÃ« shishe dhe e derdhte nÃ« gotÃ« duke e mbushur plot me shkumÃ«.

AtÃ«herÃ« burri, duke bÃ«rÃ« shumÃ« kujdes qÃ« tÃ« pozicionohej mu pÃ«rpara gjeneralit, mori njÃ« gotÃ«, e ktheu pak anash dhe hodhi nÃ« tÃ« gati gjysmÃ«n e shishes. Pastaj duke bÃ«rÃ« tÃ« njÃ«jtÃ«n gjÃ« mÃ« atÃ« qÃ« kishte i holli, foli Â«Ja kÃ«shtu bÃ«het. Nuk Ã«shtÃ« puna se njÃ« iraken i shkretÃ« duhet tâu mÃ«sojÃ« tre amerikanÃ«ve si hidhet birra, apo jo?Â»

NjÃ« e qeshur buÃ§itÃ«se shpÃ«rtheu spontanisht nga tÃ« tre darkuesit tÃ« cilÃ«t, ngritÃ«n gotat dhe i tringÃ«llinÃ« me njÃ« dolli plot urime tÃ« mira.

Pronari, pasi kishte bÃ«rÃ« po atÃ« shenjÃ« politese, u tÃ«rhoq pÃ«r tâu futur sÃ«rish nÃ« kuzhinÃ«. Pasi kishte kapÃ«rcyer pragun dhe u sigurua se askush nuk po e shihte, kontrolloi celularin e vet pÃ«r tÃ« verifikuar foton qÃ« sapo ishte shkrepur. Pamjet ishin pakÃ«z tÃ« turbullta por fytyra e gjerÃ« e gjeneralit KembÃ«ll shihej mirÃ«. DÃ«rgoi menjÃ«herÃ« filmimin tek numri qÃ« kishte marrÃ« mÃ« parÃ« dhe priti me durim. Nuk kaloi as njÃ« minutÃ« kur njÃ« dridhje e lehtÃ« e telefonit e sinjalizoi pÃ«r njÃ« telefonatÃ« hyrÃ«se.

Â«ÃshtÃ« aiÂ» foli zÃ«ri nga ana tjetÃ«r. Â«Maksimumi brenda njÃ« ore do tÃ« jemi aty. Mos i lÃ«r tÃ« ikin mÃ« pÃ«rpara pÃ«r asnjÃ« arsye.Â»

Â«Sapo kanÃ« ardhur dhe duhet akoma qÃ« tÃ« fillojnÃ« tÃ« hanÃ«. Keni tÃ« gjithÃ« kohÃ«n e mundshmeÂ» dhe mbylli telefonin.

Подняться наверх

Читать книгу Kryqëzimi Me Nibirun - Danilo Clementoni - Страница 16

Nasiria â Darka

Nasiria â Darka