Читать книгу Kryqëzimi Me Nibirun - Danilo Clementoni - Страница 9

Anija kozmike Theos

Elisa, gjatÃ« orÃ«ve tÃ« fundit, ishte pushtuar nga njÃ« sasi aq e madhe informacioni saqÃ« tashmÃ« ndihej si njÃ« fÃ«mijÃ« qÃ« e kishte tepruar duke ngrÃ«nÃ« qershi. Ata dy personazhe tÃ« pazakontÃ« por simpatikÃ«, qÃ« nÃ« fakt u shfaqÃ«n nga hiÃ§gjÃ«ja, nÃ« shumÃ« pak kohÃ« kishin rrÃ«zuar shumÃ« âsigurira historikeâ tÃ« cilat ajo dhe qeniet e tjera njerÃ«zore realisht i kishin marrÃ« si tÃ« mirÃ«qena. Ngjarjet, zbulimet shkencore, besimet, kultet, fetÃ«, madje dhe evolucioni i vetÃ« njeriut gati po pÃ«rmbyseshin nÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ«rÃ«sore. Lajmi i zbulimit se qeniet e ardhura nga njÃ« planet tjetÃ«r kishin ndryshuar dhe udhÃ«hequr, qÃ« nga fillesat e para, nÃ« mÃ«nyrÃ« kaq mjeshtÃ«rore zhvillimin e qenies njerÃ«zore, do tÃ« kishte tÃ« njÃ«jtin efekt mbi njerÃ«zimin siÃ§ kishte patur zbulimi se Toka nuk qe e sheshtÃ« por e rrumbullakÃ«t.

Azakisi dhe Petri, miku besnik dhe shoku i tij i aventurave, po qÃ«ndronin palÃ«vizur nÃ« qendÃ«r tÃ« kabinÃ«s sÃ« komandimit ndÃ«rkohÃ« qÃ«, me vÃ«shtrimin ngultas, po mundoheshin tÃ« ndiqnin ElisÃ«n e cila, me duart e futura tek xhepat e mÃ«dhenj tÃ« pantallonave, vÃ«rtitej me nervozizÃ«m nÃ«pÃ«r dhomÃ« dhe pÃ«shpÃ«riste fjalÃ« pakuptim.

NdÃ«rsa Xheku, gati ishte plandosur mbi kolltuk dhe me duar pÃ«rpiqej tÃ« ngrinte kokÃ«n lart e cila i dukej, se fare papritur, ishte bÃ«rÃ« shumÃ« e rÃ«ndÃ«. Por qe pikÃ«risht ai qÃ«, pas ca minutave heshtje qÃ« dukeshin pa fund, vendosi tÃ« merrte nÃ« dorÃ« situatÃ«n. U ngrit nÃ« kÃ«mbÃ« menjÃ«herÃ« dhe, i kthyer nga dy alienÃ«t, foli me zÃ« tÃ« prerÃ« Â«NÃ«se na keni zgjedhur ne tÃ« dyve pÃ«r kÃ«tÃ« punÃ«, sigurisht qÃ« e keni pasur njÃ« arsye tuajÃ«n. Mund tâju them vetÃ«m se nuk do tâju zhgÃ«njejmÃ«.Â» Pastaj vÃ«shtroi Azakisin nÃ« sy dhe e pyeti me vendosmÃ«ri Â«Mund tÃ« na tregoni, pÃ«rmes asaj pajisjejeÂ» dhe bÃ«ri me shenjÃ« nga imazhi virtual i TokÃ«s qÃ« ende po rrotullohej ngadalÃ« nÃ« mes tÃ« dhomÃ«s Â«njÃ« simulim tÃ« afrimit tÃ« planetit tuaj?Â»

Â«Pa problem fareÂ» iu pÃ«rgjigj Azakisi aty pÃ«r aty. Me anÃ« tÃ« impiantit tÃ« tij N^COM gjeti sÃ«rish tÃ« gjitha pÃ«rllogaritjet e bÃ«ra nga TÃ« Moshuarit dhe shfaqi paraqitjen grafike mu pÃ«rpara tyre.

Â«Ky Ã«shtÃ« NibiruÂ» tha duke treguar planetin mÃ« tÃ« madh. Â«Dhe kÃ«ta janÃ« satelitÃ«t e tij pÃ«r tÃ« cilÃ«t po flisnim.Â»

PÃ«rreth planetit madhÃ«shtor, shtatÃ« trupa qiellorÃ«, shumÃ« mÃ« tÃ« vegjÃ«l, rrotulloheshin nÃ« mÃ«nyrÃ« marramendÃ«se nÃ« largÃ«si dhe shpejtÃ«si tÃ« ndryshme nga njÃ«ri tjetri. Azakisi afroi gishtin tregues tek ai qÃ« rrotullohej nÃ« largÃ«si mÃ« tÃ« madhe nga gjithÃ« tÃ« tjerÃ«t dhe e zmadhoi nÃ« pÃ«rmasÃ«n sa vetÃ« gjatÃ«sia e tij. Pastaj tha solemnisht Â«ZotÃ«rinj, ju paraqes Kodonin, masÃ«n e madhe shkÃ«mbore qÃ« ka vendosur tâi sjellÃ« ca si shumÃ« telashe planetit tuaj tÃ« dashur.Â»

Â«Po sa i madh Ã«shtÃ«?Â» pyeti Elisa, ndÃ«rkohÃ« qÃ« kqyrte me kureshtje atÃ« glob me gunga nÃ« ngjyrÃ« gri tÃ« errÃ«t.

Â«Po themi se, nga madhÃ«sia, Ã«shtÃ« pak mÃ« i vogÃ«l se HÃ«na juaj por masa e tij Ã«shtÃ« gati dyfishi i saj.Â» Azakisi bÃ«ri njÃ« gjest tÃ« shpejtÃ« me dorÃ« dhe mu pÃ«rpara tyre shfaqi tÃ« gjithÃ« sistemin diellor me planetet qÃ« lÃ«viznin ngadalÃ« nÃ«pÃ«r orbitat e tyre pÃ«rkatÃ«se. Trajektoret e secilit prej tyre paraqiteshin me anÃ« tÃ« vijave tÃ« holla nÃ« ngjyra tÃ« ndryshme.

Â«KjoÂ» vazhdoi Azakisi, duke treguar njÃ« vijÃ« nÃ« ngjyrÃ« kuqe tÃ« errÃ«t Â«Ã«shte trajektorja qÃ« Nibiru do tÃ« ndjekÃ« gjatÃ« fazÃ«s sÃ« afrimit tÃ« tij me Diellin.Â» Pastaj pÃ«rshpejtoi lÃ«vizjen e planetit deri sa e afroi afÃ«r TokÃ«s dhe shtoi Â«Dhe kjo Ã«shtÃ« pika ku orbitat e dy planeteve do tÃ« kryqÃ«zohen.Â»

Dy tokÃ«sorÃ«t po ndiqnin tÃ« habitur, por me shumÃ« vÃ«mendje, shpjegimin qÃ« Azakisi po u jepte mbi ngjarjen qÃ«, pas pak ditÃ«sh, do tÃ« trondiste jetÃ«t e tyre dhe tÃ« gjithÃ« banorÃ«ve tÃ« tjerÃ« tÃ« planetit.

Â«NÃ« Ã§farÃ« largÃ«sie prej nesh do tÃ« kalojÃ« Nibiru?Â» pyeti me qetÃ«si koloneli.

Â«SiÃ§ po thoja mÃ« pÃ«rparaÂ» ia ktheu Azakisi Â«Nibiru nuk do tâju bezdisÃ« aq shumÃ«. Por do tÃ« jetÃ« Kodoni qÃ« do tÃ« cekÃ« TokÃ«n dhe do tÃ« krijojÃ« goxha probleme.Â» Iu afrua edhe pak imazhit dhe shfaqi simulimin e satelitit nÃ« momentin kur do tÃ« mbÃ«rrinte nÃ« pikÃ«n mÃ« tÃ« afÃ«rt me orbitÃ«n tokÃ«sore. Â«Ky do tÃ« jetÃ« momenti i tÃ«rheqjes maksimale tÃ« gravitetit ndÃ«rmjet dy trupave qiellorÃ«. Kodoni do tÃ« kalojÃ« vetÃ«m 200.000 kilometra nga planeti juaj.Â»

Â«Ta marrÃ« dreqiÂ» foli Elisa. Â«ÃshtÃ« tamam inerci.Â»

Â«HerÃ«n e funditÂ» ia ktheu Azakisi Â«pikÃ«risht para dy cikleve, kaloi afro 500.000 kilometra larg dhe e dimÃ« tÃ« gjithÃ« se Ã§farÃ« arriti tÃ« shkaktonte.Â»

Â«Tamam, e famshmja PÃ«rmbysja e BotÃ«s.Â»

Xheku po qÃ«ndronte nÃ« kÃ«mbÃ« me duart e kryqÃ«zuara prapa kurrizit dhe, duke u ngritur lehtÃ« fillimisht nÃ« majÃ« tÃ« gishtave pastaj mbi takat e Ã§izmeve, bÃ«nte ngadalÃ« ecejake para mbrapa. Papritmas, me ton shumÃ« serioz, theu heshtjen momentale duke thÃ«nÃ« Â«Natyrisht qÃ« nuk jam ndÃ«r ekspertÃ«t mÃ« tÃ« mirÃ« nÃ« kÃ«tÃ« fushÃ«, por kam frikÃ« se asnjÃ« teknologji tokÃ«sore nuk Ã«shtÃ« nÃ« gjendje tÃ« bÃ«jÃ« diÃ§ka pÃ«r ta frenuar njÃ« ngjarje tÃ« kÃ«tij lloji.Â»

Â«Ndoshta do tÃ« mundemi tÃ« kundÃ«rpÃ«rgjigjemi duke hedhur raketa me mbushje bÃ«rthamoreÂ» guxoi tÃ« thoshte Elisa.

Â«Ajo ndodh vetÃ«m nÃ« filmat fantastiko shkencorÃ«Â» foli Xheku duke vÃ«nÃ« buzÃ«n nÃ« gaz. Â«Pastaj, duke supozuar se ato lloj raketash mund tÃ« arrijnÃ« mbi Kodon, do tÃ« rrezikonim ta bÃ«nim satelitin copÃ« e Ã§ikÃ«, duke provokuar kÃ«shtu njÃ« shi meteorÃ«sh qÃ« do tÃ« ishte vdekjeprurÃ«s. Ajo po qÃ« do tÃ« kishte qenÃ« fundi i gjithÃ§kaje.Â»

Â«MÃ« falniÂ» foli atÃ«herÃ« Elisa duke u drejtuar nga dy alienÃ«t. Â«Po a nuk na kishit thÃ«nÃ« mÃ« pÃ«rpara se, nÃ« kÃ«mbim tÃ« plastikÃ«s sonÃ« âtepÃ«r tÃ« Ã§muarâ, do tÃ« na ndihmonit qÃ« tÃ« zgjidhnim kÃ«tÃ« situatÃ« absurde dhe tÃ« pakuptimtÃ«? Shpresoj se keni vÃ«rtet ndonjÃ« ide tÃ« mirÃ« pÃ«r tÃ« na ndihmuar, pÃ«rndryshe jemi tÃ« mbaruar.Â»

Petri, qÃ« deri atÃ«herÃ« kishte ngelur mÃ«njanÃ« nÃ« heshtje, buzÃ«qeshi lehtÃ« dhe bÃ«ri njÃ« hap nÃ« drejtim tÃ« pamjes tredimensionale tÃ« paraqitur nÃ« qendÃ«r tÃ« kabinÃ«s se komandimit. Me njÃ« lÃ«vizje tÃ« shpejtÃ« tÃ« dorÃ«s sÃ« djathtÃ« shfaqi njÃ« si tip objekti nÃ« formÃ« petulle nÃ« ngjyrÃ« argjendi. E shtypi me gishtin tregues dhe e zhvendosi deri sa e Ã§oi pikÃ«risht midis TokÃ«s dhe Kodonit, pastaj tha Â«Kjo mund tÃ« ishte zgjidhja.Â»

Подняться наверх