Читать книгу Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek - Элена Фавилли - Страница 24

Pewnego dnia przyszedł na świat chłopiec, któremu dano na imię Coy. Coy uwielbiał sukienki, błyszczące pantofelki i kolor różowy. Chciał, żeby rodzice mówili o nim „ona”, i nie lubił nosić chłopięcych ubrań. Rodzice pozwalali mu więc wkładać to, co chce.

Pewnego wieczora Coy poprosił mamę:

– Chodźmy do pana doktora, żeby przemienił mnie w prawdziwą dziewczynkę!

– Na ogół chłopcy dobrze się czują w chłopięcej skórze, a dziewczynki w dziewczęcej – wyjaśnił lekarz. – Ale zdarzają się też chłopcy, którzy czują się dziewczynami, i dziewczyny, które czują się chłopakami. To osoby transpłciowe i Coy właśnie do nich należy. Urodziła się w ciele chłopca, ale w głębi duszy czuje się dziewczynką i trzeba jej na to pozwolić.

Od tej pory mama i tata prosili wszystkich, żeby traktowali Coy jak dziewczynkę.

Ale kiedy rozpoczęła się szkoła, pojawiła się nieoczekiwana przeszkoda.

– Coy musi korzystać z toalety dla chłopców albo dla niepełnosprawnych – oznajmili nauczyciele.

– Ale ja nie jestem chłopcem! – rozpłakała się Coy. – I nie jestem niepełnosprawna! Jestem dziewczyną.

Rodzice Coy zwrócili się w tej sprawie do sądu.

– Coy należy pozwolić korzystać z tej toalety, którą sobie wybierze – orzekł sędzia po namyśle.

Coy i jej rodzice wyprawili z tej okazji wielkie przyjęcie. Goście jedli różowy tort, a Coy miała na sobie lśniącą różową sukienkę i różowe pantofelki.

URODZONA OK. 2007 ROKU

STANY ZJEDNOCZONE

„CHCĘ CHODZIĆ DO SZKOŁY,

W KTÓREJ NA PRZERWACH

MOŻNA SIĘ BAWIĆ”.

– COY MATHIS

ILUSTRACJA:

MARTA LORENZON