Читать книгу Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek - Элена Фавилли - Страница 25

Dawno temu był sobie król, który chciał przekazać królestwo swojemu synowi.

Kiedy królowa urodziła córkę, Henryk VIII tak się wściekł, że zostawił żonę, odrzucił dziecko i poślubił inną kobietę. Uważał, że następcą tronu może zostać tylko mężczyzna, i nie posiadał się z radości, gdy jego nowa żona urodziła chłopca, Edwarda.

Córka Henryka, rudowłosa Elżbieta, wyrosła na rezolutną i błyskotliwą dziewczynę o ognistym temperamencie.

Po śmierci Henryka tron przejął zaledwie dziewięcioletni Edward. Kilka lat później on także zachorował i zmarł, a wówczas na tronie zasiadła jego siostra Maria. Uważała ona, że Elżbieta spiskuje przeciwko niej, więc uwięziła ją w londyńskiej twierdzy Tower.

Pewnego dnia do jej celi wpadli strażnicy.

– Królowa nie żyje – oznajmili, padając na kolana. I tak oto w jednej chwili więźniarka została nową monarchinią.

Elżbieta często gościła na swoim dworze muzyków, poetów, malarzy i dramaturgów. Najsłynniejszym z nich był jej ulubieniec, William Szekspir. Królowa chętnie nosiła wspaniałe szaty zdobione misterną koronką i perłami. Nigdy nie wyszła za mąż; niezależność ceniła równie wysoko jak niepodległość kraju.

Poddani bardzo ją kochali, a gdy odeszła, londyńczycy wylegli na ulice, by wspólnie opłakiwać najlepszą spośród władców.

URODZONA 7 WRZEŚNIA 1533, ZMARŁA 24 MARCA 1603

WIELKA BRYTANIA

„CZYSTE I NIEWINNE SUMIENIE

NIE LĘKA SIĘ NICZEGO”.

– ELŻBIETA I

ILUSTRACJA:

ANA GALVAÑ