Читать книгу Strach jest grzechem - Fallaci Oriana Fallaci - Страница 9

W październiku 1960 roku Oriana przyjeżdża do Teheranu, aby opowiedzieć o niecierpliwie oczekiwanych narodzinach spadkobiercy szacha Iranu Mohammada Rezy Pahlawiego. Sześć lat wcześniej, w listopadzie 1954 roku, przybyła tu wraz z delegacją dziennikarzy pierwszym lotem Rzym–Teheran. Miała dwadzieścia pięć lat i była jedyną kobietą w grupie, jedyną, która zdołała uzyskać na wyłączność wywiad z Sorayą, pierwszą żoną szacha. Przywilej ten pozwolił jej obserwować dramatyczny przebieg zdarzeń związanych z niedoszłym macierzyństwem Sorayi, co doprowadziło w końcu do rozwodu i nowego małżeństwa szacha z Farah Dibą, która dała mu w końcu syna, Cyrusa Rezę.

Park Hotel Teheran,

piątek rano, 28 października 1960

Droga Mamo,

list ten wrzuci do skrzynki w Rzymie pewien pan, który przywiezie mój artykuł. Nie mam do powiedzenia nic szczególnego z wyjątkiem tego, że mam bardzo mało czasu na pisanie do Ciebie. Teheran jest w dalszym ciągu tym samym brudnym miastem, które znam, w dodatku można tu umrzeć z upału, ja mam tylko wełniane ubrania, mimo to strasznie się zaziębiłam, pęka mi głowa i leje się z nosa. Zostanę w tym piekle co najmniej do końca przyszłego tygodnia, może nawet dłużej, bo to dziecko nie chce się urodzić. Nie będę do Ciebie pisać, bo poczta nie działa; cenzura często zatrzymuje korespondencję, a poza tym kradną znaczki i wyrzucają listy. Mam nadzieję, że dobrze się czujesz; oczywiście będąc odizolowana od świata, trochę się martwię. Ściskam Cię mocno i przesyłam ojcu nowiutkie znaczki.

Całusy dla Was obojga

Oriana