Читать книгу Śluby panieńskie czyli Magnetyzm serca - Fredro Aleksander - Страница 5

To czas! – niech go piorun trzaśnie!

Dobrze pan mówi: bogdajby go trzasnął!

A co? Śpią jeszcze?

Byłby sen nie lada!

Trochem się spóźnił.

Mnie to pan powiada.

Pewnieś nie dospał.

Gdybym był choć zasnął.

No, prawdę mówiąc, jak jestem na świecie,

Jeszczem tak pięknie zębami nie dzwonił:

Wicher, deszcz, zimno… psa by nie wygonił.

A ciebie wygonił przecie.