Читать книгу Dania z anegdotą - Hanna Szymanderska - Страница 11

Włoska potrawa sałata, gdzie nie tylko z laktuki abo endywiej, ale z leda trawy, mając ocet dobry i soli, potrzebę działają. A że się ta potrawa do Polski wniosła, pytają niektórzy, jako najlepiej przyprawić sałatę: powiem i jako ją jeść najlepiej:

Do przyprawy dać soli po polsku, oliwy po niemiecku, octu po włosku, a jeść ją po francusku, to jest palcami jak oni jadają, żeby drugim nie było żadno z talerza swego bo jest reguła: do misy tylko nóż i łyżka chodzi, a rąk umywać tamo się nie godzi” – tak oto radzono Polakom w 1650 roku.

Tymczasem sałatę znano już przecież od czasów prehistorycznych. Prorok Daniel twierdził, że Nabuchodonozor (VI w.p.n.e.) „żarł ją jak wół trawę”; grecki lekarz Hipokrates zalecał ją jako doskonały środek nasenny, a rzymski cesarz August (I w.n.e.) leczył nią swoją wątrobę.

Znakomity francuski smakosz, autor Fizjologii smaku, Anthelme Brillat-Savarin uważał, że sałata odświeża, nie osłabiając, krzepi, nie drażniąc, czyli po prostu... odmładza.